Amnesty International: Bezorgdheid om veiligheid van Iraanse demonstranten

 12 januari 2018 

Sommigen van de wegens deelname aan de protesten gearresteerden werden na hun opsluiting gemarteld en omgebracht, aldus onlangs vrijgelaten gevangenen en families van gedetineerden die nog steeds zonder aanklacht worden vastgehouden.

Bij een demonstratie vóór de beruchte Evin-gevangenis verklaarde de activist Amir: “Binnen worden mensen gemarteld, misschien wel doodgemarteld.”

Een vriend van hem werd na een week in de gevangenis vrijgelaten en is meteen ondergedoken uit angst om de veiligheid van zijn familie. De vriend, die in de gevangenis vreselijk geslagen was, vertelde Amir dat 400-500 personen in ruimtes op elkaar geperst werden die eigenlijk slechts op 120 personen berekend zijn, waar ze zonder slapen, eten e.d. moesten verblijven.

Zo zijn er ook berichten dat de beweerde zelfmoorden van de gedetineerden Sina Qanbari, Vahid Heidari en Ashkan Absavaran het resultaat zijn van mishandelingen door de Iraanse  autoriteiten, dit des te meer daar ervoor gezorgd is dat gevangenen niet aan voorwerpen kunnen komen waarmee ze zichzelf zouden kunnen ophangen.

Amnesty International heeft opgeroepen tot diepgaand onderzoek naar tenminste vijf gerapporteerde sterfgevallen van tijdens de protesten opgepakte demonstranten, daarbij de “sluier van geheimzinnigheid rond het lot van deze gedetineerden aan de kaak stellend”, en dit in het bijzonder gezien de intimiderende houding tegenover de families van deze gedetineerden.

Magdalena Mughrabi, vice-directeur voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika van Amnesty International verklaarde: “We hebben allang de nachtmerrie-achtige toestanden in gevangenissen en detentiecentra in Iran gedocumenteerd, waaronder het plaatsvinden van folteringen. Al diegenen die ook maar enigszins verantwoordelijk zijn voor deze sterfgevallen zouden moeten ontslagen worden en juridisch vervolgd volgens internationale procesnormen, maar zonder de mogelijkheid van doodstraffen.”

Het regime dwingt de gedetineerden om voor de camera verklaringen af te leggen volgens dewelke zij goed behandeld worden.

Hoeveel gedetineerden?

Veel andere demonstranten weten niet waar hun geliefden worden vastgehouden, van welke feiten ze beschuldigd worden of wat er met hen staat te gebeuren.

Zelfs berichten over het aantal gedetineerden zijn slechts schattingen - dankzij de censuur van het regime – maar de meest recente schatting van het Perzische Verzet houdt het op 8.000.

De meesten van hen zijn nog niet aangeklaagd, ondanks het feit dat de Iraanse wet voorschrijft dat aanklachten binnen 24 uur na de arrestatie moeten opgesteld worden, maar de gedetineerden moeten wel rekening houden met aanklachten op grond van tegenstand tegen het goddelijk-gesanctioneerde Iraanse regime, iets waar ook de doodstraf op staat.

Het regime heeft zelfs preventief studenten van de Teheraanse Universiteit laten arresteren die niet aan de protesten hadden deelgenomen, enkel en alleen omwille van het feit dat ze wel eens mee zouden kunnen protesteren als ze niet gearresteerd zouden worden.

Moorden buiten de rechtspraak om

Een Iraanse in Europa levende vrouw meldde dat een lid van haar familie op 31 december door het hart geschoten werd bij een vreedzame protestdemonstratie vóór een kantoor van het Islamitisch Revolutionaire Garde-corps (IRGC). Hij stierf in het ziekenhuis, en zijn lichaam werd door het IRGC meegenomen. Het IRGC droeg het lichaam vijf dagen later aan de familie over, onder de strikte voorwaarde dat deze niet met de media zou praten.