“Een gebied in het noorden van Teheran
met prachtig weer; een grote binnenhof, waarin live muziek wordt gespeeld met
een optreden van een Oeganese zanger. Het publiek applaudisseert terwijl het
van het lekkere eten geniet …
De bewoners van dit gebied kunnen
met hun echtgenotes een paar uur lang de van een bed, koelkast, bad en zitkamer
voorziene vertrekken bezoeken”.
Dit is het beeld zoals geschilderd
door de staatsmedia na het bezoek van 45 buitenlandse ambassadeurs aan de
Evin-gevangenis in Teheran op 25 juni. Een beeld dat al snel ontmaskerd werd
door de gevangenen - mannen en vrouwen -, die dagelijks martelingen ondergaan
en onder zware gevangenisomstandigheden leven in deze beruchte gevangenis.
Gevangenen onthullen
de waarheid
De politieke gevangenen Atena Daemi
en Golrokh Irani schreven in een brief van 28 juni o.a.:
De binnenhof waar de ambassadeurs verwelkomd
werden, is dezelfde plaats waar in de jaren ’80 politieke gevangenen gefusilleerd
werden door een vuurpeloton … Op de dag van het bezoek van de ambassadeurs werden
gevangenen naar aparte isoleercellen overgebracht, met het excuus dat ze naar
de rechtbank of naar het ziekenhuis werden gebracht, en op die manier
weggehouden van de bezoekende ambassadeurs. Op die manier zagen de ambassadeurs
geen gevangenen, en de gevangenen zagen de ambassadeurs niet”.
De politieke gevangene
Maryam Akbari Monfared schreef in een brief d.d. 11 juli:
“Ik meld me
als getuige. Getuige van de hete tranen van gevangenen en van de op de tengere
lichamen van vrouwen en meisjes neerkomende knuppels van de Speciale Evin-Garde
… Getuige van gevechten om voedsel en brood in de hal die de “cafetaria”
genoemd wordt … Er is zo weinig voedsel dat hongerige gevangenen zelfs van de
grond eten … Ik spreek als getuige.
Getuige van meisjes en vrouwen, die de zwaarte van de strop om hun nek
gevoeld hebben. Meisjes en vrouwen, die jarenlang geleefd hebben met een boven
hun hoofd hangend doodvonnis. Men kan zich amper voorstellen hoe het is om met een
op een bepaalde dag te voltrekken doodvonnis te moeten leven. Geachte ambassadeurs,
u, die aangenaam verrast was bij uw bezoek, wat u gezien hebt, was een
opgepoetst beeld van de gevangenissen van de islamitische regering”.
Gewetensbezwaarde gevangene en bekeerde
christen Amin Afshar Naderi werd tijdelijk naar een andere locatie overgebracht,
zodat de ambassasdeurs hem niet te zien kregen.
In een brief d.d. 7 juli schreef
hij o.a.:
“Eén vraag blijft door mijn geest
spoken. Namelijk als we inderdaad uw heiligdommen beledigd hebben en zijn wat
we volgens u zijn en als de gerechtelijke procedures, van de verhoren tot en
met de procesvoering, fair geweest zijn, waarom bent u dan zo bang dat u ons
voor de bezoekers verstopt”?
Op 7 juli
schreef de politieke gevangene Reza Akbari Monfared, die opgesloten zit
in de Rajaie Shahr-gevangenis in Karaj o.a.:
“Zoals te zien
in een gearrangeerd tv-programma heeft het regime de ambassadeurs, die geen
weet hebben van de gebeurtenissen in het verleden in de Evin-gevangenis, uitgenodigd
om gebouwen te bezoeken zonder mannelijke en vrouwelijke politieke gevangenen
en zonder hun dus de mogelijkheid te bieden in contact te treden met politieke gevangenen
…
Nu vraag ik
waarom een regime, dat claimt eerlijk te zijn, Ahmad Shahid, de voormalige
Speciale UNO-Verslaggever, de toegang tot Iran heeft ontzegd … en waarom Asemeh
Jahangir geen Iraanse gevangenissen mocht bezoeken om politieke gevangenen, tot
lange gevangenisstraffen veroordeelde gewetensbezwaarde gevangenen of gevangen journalisten,
mensenrechtenactivisten, onderwijzers en arbeiders, ondanks hun nadrukkelijke
verzoeken, te ontmoeten”?
Internationale
berichtgeving
Iran heeft onlangs buitenlandse delegaties langs een ‘luxe’
deel van hun beruchtste gevangenissen geleid
Donderdag, 13
juli 2017
Afgelopen week
hebben de Iraanse autoriteiten een op zich zeldzaam internationaal bezoek aan
één van de beruchtste gevangenissen georganiseerd – de Evin-gevangenis in Teheran.
Dit bezoek was
niet georganiseerd voor een internationale gevangenisexpert of voor een
mensenrechtenorganisatie, maar voor vertegenwoordigers van ruim veertig buitenlandse
diplomatieke missies uit Europa, Azië, Afrika en Zuid-Amerika. Ook Groot-Britannië
was aanwezig.
De buitenlandse
delegaties kregen een aantal delen, maar dan wel beperkte, van de gevangenis te
zien, en er was nadien een ronde-tafel-discussie, maar dan wel buiten in een
met mooi groen aangelegde tuin. Er gingen foto’s rond, en men kan de verschillende
op de tafels geplaatste landenvlaggen zien, daaronder ook de Britse Union Jack.
Daardoor kreeg dit bezoek, gemeten naar diplomatieke geplogenheden, een eerder idyllisch
karakter.
Wat er van dit
bezoek te onthouden valt, is dat Evin een uitgebreid gevangeniscomplex is,
bestaande uit talrijke gebouwen, met een grote verscheidenheid aan faciliteiten.
De bezoekers zagen alleen enkele afdelingen in de gebouwen 4 en 7, waar voor
het merendeel welvarender gevangenen zitten, veroordeeld wegens financiële vergrijpen.
In deze afdelingen hebben de gevangenen met hun eigen geld voor betere
omstandigheden gezorgd, door o.a. tapijten, gordijnen, televisietoestellen,
airco’s en keukengerei te kopen. De schoonheidssalon, gymzaal, bibliotheek en het
restaurant zijn alleen voor gevangenen in gebouw 7 toegankelijk.
Afgezien van
deze bewust geselecteerde delen in Evin staan de zaken er veel beroerder voor. Een
onderzoek brengt wijdverspreide onmenselijke en onhygiënische toestanden aan
het licht: er is sprake van een chronische overbevolking, sterke beperking van
de warmwatervoorziening, slechte ventilatie en plagen van kakkerlakken en muizen.
Gevangenen hebben bericht dat ze op de grond moesten slapen wegens een tekort
aan bedden en dat ze “nauwelijks eetbaar” eten voorgeschoteld kregen.
Met het oog op
het aanstaande bezoek werden een aantal gevangenen naar gebouw 4 overgeplaatst
om aldus de illusie van humane leefomstandigheden te creëren. Muren werden nieuw
geschilderd en de resterende gevangenen werden ervoor gewaarschuwd de diplomaten
te benaderen om eventuele klachten te uiten.
Ondertussen
werd de delegatie er strikt van weerhouden de door het Ministerie van
Inlichtingen en de Revolutionaire Garde gecontroleerde afdelingen te betreden,
waar de gedetineerden routinematig in langdurige eenzame opsluiting
vastgehouden en gemarteld worden. Op dezelfde manier werden ze weggehouden van
de tientallen gewetensbezwaarde gevangenen …. Dit was geen echt gevangenisbezoek,
maar een onbeschaamd politiek theater.
Iran: Buitenlands diplomatenbezoek aan de Evin-gevangenis
een 'schandalige PR-stunt'
13 juli 2017, 16:06 UTC
Afgelopen week
hebben de Iraanse autoriteiten voor vertegenwoordigers van zowat 45 buitenlandse
diplomatieke missies uit Europa, Azië, Afrika en Zuid-Amerika een op zich
zeldzaam internationaal bezoek aan één van de beruchtste gevangenissen
georganiseerd – de Evin-gevangenis in Teheran.
De autoriteitem
maakten er geen geheim van dat het bezoek aan de Evin-gevangenis in Teheran bedoeld
was om de negatieve mensenrechtenrapporten omtrent de gevangenissen te
bestrijden, en om de “excellente faciliteiten” te laten zien, waartoe ook een
inpandige schoonheidssalon, gymzaal, bibliotheek en restaurant behoren ...
Onderzoeken
door Amnesty International en andere mensenrechtenorganisaties in de afgelopen
jaren wijzen echter op onmenselijke en onhygiënische omstandigheden in de Evin-gevangenis,
nl. chronische overbevolking, sterke beperking van de warmwatervoorziening,
slechte ventilatie en plagen van kakkerlakken en muizen, met name in
kookruimten.
Het behoeft
geen nadere toelichting dat veel delen van de gevangenis buiten de streng
vastgelegde route van de buitenlandse delegaties bleven ...
Amnesty
International heeft vernomen dat met het oog op het geplande bezoek de autoriteiten
een aantal gevangenen van bepaalde afdelingen overgeplaatst hebben naar andere
afdelingen om zo de overbevolking te camoufleren … Ze hebben de gevangenen er ook
voor gewaarschuwd de diplomaten te benaderen en eventuele klachten of kritiek
te uiten.
Iran moet mensenrechtengroeperingen toegang verlenen tot
de gevangenissen, en niet alleen buitenlandse diplomaten
12 juli 2017 6:00PM EDT
Iran heeft de deur opengesteld – maar dat slechts op een
kier – om tenminste een glimp van het leven in de beruchte Teheraanse Evin-gevangenis
te openbaren, de verblijfplaats van veel zwaar veroordeelde politieke gevangenen
...
Iraanse mensenrechtenactivisten en voormalige politieke gevangenen
hebben uiting gegeven aan hun scepsis, dat namelijk het bezoek niet meer was
dan een cynische PR-poging ... De autoriteiten houden sinds meer dan tien jaar
de Evin-gevangenis gesloten voor onafhankelijke internationale en nationale mensenrechtenonderzoekers.
De UNO-werkgroep rond willekeurige detentie en de Speciale
Verslaggever voor de bevordering en bescherming van het recht op vrijheid, vrijheid
van mening en van meningsuiting was de laatste groep internationale experts die
de gevangenis bezochten, en wel in 2003, waaronder de afdeling 209, waar politieke
gevangenen vastgehouden worden onder toezicht van het Inlichtingenministerie.
Er liggen minstens tien verzoeken van verschillende UNO-mensenrechtenexperts
voor om Iran te bezoeken, en daar bovenop nog reguliere verzoeken van
mensenrechtengroeperingen, waaronder Human Rights Watch, om met functionarissen
in Iran te kunnen discussiëren over hun zorgen m.b.t. mensenrechten.
De waarheid omtrent de Iraanse Evin-gevangenis
20 juli 2017 @ 08:34 AM 2,962
Twee maanden geleden vonden in Iran de presidents“verkiezungen”
plaats, waarbij de zittende Hassan Rouhani een tweede termijn won …
De Iraanse oppositionele National Council of Resistance
of Iran publiceerde een rapport waarin gesteld werd dat er alleen al sinds
begin juli 57 personen in Iran terechtgesteld zijn.
Berichten uit Iran zelf melden dat er bijna 120 gevangenen
in een gevangenis ten westen van Teheran op het punt staan terechtgesteld te
worden. Deze ophangingen staan voor de komende paar weken gepland, delen
familieleden mee op grond van aankondigingen van de autoriteiten, en dat de
vonnissen van tenminste 13 personen al spoedig voltrokken zullen worden.
Deze alarmerende berichten verschenen pas na een recent door
de mullahs georganiseerd bezoek van tientallen buitenlandse ambassadeurs aan de
beruchte Evin-gevangenis, die zich in de heuvels in het noorden van Teheran
bevindt.
Maar natuurlijk was er geen enkele mensenrechtenorganisatie
of internationale gevangenisexpert uitgenodigd en werden alleen van tevoren geselecteerde
afdelingen van de gevangenis getoond, en alleen zorgvuldig uitgekozen foto’s
werden aan de media verstrekt, die een erg vreedzame omgeving suggereren en
beschuldigingen van mensenrechtenschemdingen moeten ontkrachten.
Laat ons de misdaden van het Iraanse regime niet witwassen!
12 juli
2017
Afgelopen week nodigde het Iraanse regime de ambassadeurs
van 45 landen uit voor een bezoek aan de beruchte Evin-gevangenis in Teheran om
zelf over de behandeling van de gevangenen te kunnen oordelen. Het bezoek vond
plaats precies één dag na de verklaring van Javad Larijani, hoofd van de door
het Iraanse regime zelf ingestelde zogenaamde "Human Rights
Organization", dat er in Iran geen politieke gevangenen zouden zijn.
Dit was een poging van het regime om de groeiende stroom
van internationale kritiek m.b.t. mensenrechtenschendingen in Iran, met name in
de gevangenissen, in te dammen.
In de overduidelijk van tevoren geprepareerde omgeving werden
de bezoekers naar welbepaalde locaties geleid, waar gevangenen werden getoond
die toegang hadden tot onderwijs, media, communicatie en werk ...
In de tussentijd leven politieke gevangenen verder onder ondraaglijke
omstandigheden in de gevangenissen op plaatsen waar geen enkele buitenlandse
diplomaat mocht komen.
Een voorbeeld is Majid Assadi, een politieke activist die
gearresteerd werd door agenten van het Inlichtingenministerie op 18 februari.
Assadi werd 50 dagen lang in eenzame opsluiting, met verscherpt regime,
vastgehouden en werd maandenlang opgesloten in de afdelingen 209 en 240 van
Evin, vooraleer hij werd overgeplaatst naar de Gohadasht-gevangenis in Karaj, ten
westen van Teheran. “Toevallig” vond deze overplaatsing kort vóór het bezoek
van de buitenlandse ambassadeurs aan Evin plaats …
