Iran: Niemand onderkent de zorgen van werknemers

25 mei 2018

"Hoe kan ik miljoenen Toman aan mijn medicatie besteden, als ik mijn eten niet eens kan betalen?"

Hoeveel pensioen blijft er voor een gepensioneerde over als hij 400.000 tot 500.000 Toman (90 tot 110 €) alleen al aan medicijnen moet besteden om "op eigen benen te kunnen staan" en verlamming te voorkomen?

Dit zijn de zorgen van een gepensioneerde die afhankelijk zou zijn van een "rolstoel", als hij niet op tijd zijn spuitje krijgt.

Volgens een artikel van 23 april 2018 van het Iraanse Nieuwsagentschap voor Arbeid (ILNA) zegt de gepensioneerde Morteza Asadi: "Geachte Minister van Volksgezondheid, hoe kunt u beweren dat de prijzen van farmaceutische producten gelijk zouden blijven als dat duidelijk niet het geval is geweest? U bent en blijft aansprakelijk voor deze valse beweringen. Waarom liegt u zo veel, waarom wilt u mensen zo lang blijven bedriegen? ...".

Hij ging verder: "Hoe kan ik mijn dure medicijnen betalen en hoe verwacht u dat een gepensioneerde als ik, met slechts 400.000 tot 500.000 Toman per maand, op eigen benen staat?”

Als gevolg van een "zeer ernstige" ziekte, namelijk 'AS', die slechts iets minder invasief is dan 'MS', moest Asadi net voor zijn 40e met pensioen. Hij is niet blij met het feit dat de minister van Volksgezondheid zijn beloften niet is nagekomen (om de farmaceutische producten niet duurder te maken), wat niet alleen hem, maar ook vele anderen in de problemen heeft gebracht.

Volgens ILNA worden geneesmiddelen moeilijk of niet verkrijgbaar, of in het beste geval duurder, wanneer de wisselkoersen en de prijzen in dollars een hoogtepunt bereiken. Patiënten die lijden aan "speciale" of "ongeneeslijke" ziekten zullen dan meer problemen ondervinden, omdat hun leven afhankelijk is van dergelijke vitale geneesmiddelen.

Asadi is een van de velen die de schadelijke gevolgen van een laag inkomen illustreren, vooral met betrekking tot geïmporteerde producten zoals farmaceutische producten.

Asadi zegt het al: "Zonder mijn medicijnen kan ik niet lopen, en kan ik niets anders doen dan thuis blijven. Het verloop van mijn ziekte, een ernstige vorm van reuma, was zo ernstig dat ik reeds op mijn 39^e met pensioen moest gaan".

De opmerkingen van deze gepensioneerde over het feit dat de regering haar beloften (over de prijs van farmaceutische producten) niet is nagekomen, luiden als volgt: "We hebben zoveel loze beloftes gehoord en telkens als we het er met de ambtenaren over hebben, krijgen we te horen 'dat we ons geen zorgen hoeven te maken'. Maar we maken het tegenovergestelde mee, want we "dienen" ons wel degelijk zorgen maken".

Asadi zegt dat hij nu 900.000 Toman betaalt voor zijn drie injecties per twee maanden, terwijl hij in het verleden 250000 Toman (ca. 56 €) betaalde. Hij herhaalt dat zijn pensioen zijn enige bron van inkomsten is, en legt uit: "mijn kinderen zijn studenten; de spuitjes alleen al kosten me 900.000 Toman (ca. 205 €); ik moet minstens nog eens 100.000 Toman (42 €) per maand betalen voor mijn artsconsulten, dagelijkse behandelingen enzovoort".

De Uitvoerend Secretaris van het Bureau voor Arbeidszaken van de stad Qazvin, Eid-Ali Karimi, die de strijd van Morteza Asadi van dichtbij heeft meegemaakt, verklaart: "Asadi's huidige levensomstandigheden zijn uiterst moeilijk; in de afgelopen maanden zijn de prijzen van geneesmiddelen aanzienlijk gestegen, maar toch zijn de verzekeringsvergoedingen gelijk gebleven, wat onze werknemers en gepensioneerden met lage inkomens veel problemen heeft bezorgd.

Karimi bekritiseert ook het Ministerie van Volksgezondheid: "wat is er gebeurd met de beloften die de minister van Volksgezondheid heeft gedaan? De mensen werd geadviseerd 'zich nergens zorgen over te maken' en er werd hun beloofd dat de prijzen niet zouden stijgen ... maar wat gebeurde er in werkelijkheid?"

Hij gaat verder: "Wat verwacht het Ministerie van Volksgezondheid precies van onze arbeiders? Enerzijds verhoogt het ministerie de prijzen van de geneesmiddelen en anderzijds zet het de verzekeringsmaatschappijen buitenspel door hun vergoedingsfondsen in beslag te nemen ... Wat gebeurt er eigenlijk? De ambtenaren blijven elkaar alleen de bal toespelen, maar niemand onderkent de zorgen van de werknemers ... Niemand ...".

Schokkend Rapport over Armoede en Kinderverhuur in de buitengebieden van Teheran

Gepubliceerd op 27 mei 2018.

De armoede en het huren van kinderen aan de grenzen van Teheran zijn onderwerp van een bittere bekentenis die een overheidsmedium heeft afgelegd. Het regime, dat zichzelf aanvankelijk betitelde als “hoop voor de armen” is precies hetzelfde regime dat nu zijn volk armoede, werkeloosheid, inflatie en ongelijkheid heeft gebracht.

In dit rapport, dat op 16 mei 2018 werd gepubliceerd, beschrijft een maatschappelijk werker de pijnlijke omstandigheden van een familie waarbij de grootmoeder zorgt voor de kinderen van 2,5 en 4 van haar onlangs overleden dochter; de 22-jarige dochter die op haar twaalfde uitgehuwd werd, pleegde zelfmoord na 10 jaar van misère met een echtgenoot die aan drugs verslaafd is en die haar ook verslaafd heeft gemaakt.

De jongen, Meysam, van 2,5, vraagt aan de maatschappelijk werker: “Ga jij mij meenemen?
En Mahnaz dan? U neemt haar toch ook mee?”

De maatschappelijk werker legt uit hoe Meysam aldoor denkt, dat hij zal worden meegenomen door de bezoekers, om te gaan bedelen, terwijl honger en dorst hem kwellen.

Meysam, die er getuige van was, hoe zijn moeder amper twee maanden geleden zichzelf om het leven bracht, is bang voor dingen waar wij ons zelfs geen voorstelling kunnen maken.

De vader van Meysam en Mahnaz, is aan drugs verslaafd en zoekt hen bijna nooit op en bij de zeldzame gelegenheden dat hij dat wèl doet, is dat slechts om ze mee uit bedelen te nemen. 

Volgens een ander deel van het rapport:

Bumehen, which is a district in Pardis County and 50 kilometres away from Tehran, seems like a completely neglected place...a place where every corner is saturated with poverty and addiction; a place where children are either unidentified, addicted, married, or suffering from some kinds of a social problem. A place where Ali, an addicted infant, was found in a lot of pain not so long ago. Here, many other children like Ali, Meysam, and Mahnaz, are either at the risk of addiction, or are already suffering from it.
Bumehen, een district in Pardis County en 50 km verwijderd van Teheran, lijkt op een totaal verlaten plek… een plek waar ieder hoekje is doortrokken van armoede en verslaving; een plek waar kinderen óf ongeïdentificeerd, verslaafd of gehuwd zijn, of lijden onder diverse soorten maatschappelijke problematiek. Een plek waar Ali, een verslaafde peuter, nog niet zo lang geleden werd aangetroffen, terwijl hij heel veel pijn leed. Hier staan vele andere kinderen, als Ali, Meysam en Mahnaz bloot aan het gevaar óf om verslaafd te raken of zij zijn al verslaafd.

De meeste huizen op deze plek zijn gebouwd op hoogtes; eentje daarvan is een ruimte van 12 vierkante meter. Dit is het huis van een gezin dat in zijn levensonderhoud voorziet met vuilnis en afval. Iedere dag, verzamelt de vrouw van dit gezin op de berg afval voor het huis vuilnis en verkoopt dat. De man van het gezin is niet in staat zijn huis uit te gaan als gevolg van een auto-ongeluk een paar jaar geleden en hij zegt dat hij de gemeente 500.000 Toman per maand moet betalen, enkel en alleen voor een vergunning om afval te verzamelen. En dit terwijl zijn gezin hoogstens slechts 20.000 of 30.000 Toman per dag verdient.

Dit zijn maar enkele van de vele bestaande problemen die het corrupte en onderdrukkende regime voor Iraniërs heeft gecreëerd. Problemen die misschien mettertijd in de vergetelheid  raken, maar dan ook alleen als de mensen in opstand komen en het regime vernietigen.

Iran -Kazerun, 17 mei 2018

De inwoners van Kazerun begonnen op donderdag 17 mei 2018 aan hun tweede demonstratiedag.

De Iraanse regering heeft extra troepen naar Kazerun gestuurd om de onrust de kop in te drukken. Nieuwe confrontaties in Kazerun wijzen erop dat de opstand, die op 16 mei werd hervat en de hele nacht duurde, op donderdagochtend werd voortgezet.

Dodelijke protesten gaan voor de tweede dag door in Zuid-Iran: 'Straten lijken wel door oorlog verscheurd'.

Door Ben Evansky | Fox News

De dodelijke protesten in de Zuid-Iraanse stad Kazerun gingen ook de tweede dag door na de dood van twee demonstranten afgelopen woensdag. De demonstranten richtten hun woede op het Iraanse regime na een besluit om de stad van bijna 150.000 [nwoners in twee townships op te splitsen.

"De berichten uit verschillende bronnen spreken van anti-regime-demonstraties en protesten door het hele land, die door mensen van alle rangen en standen worden gehouden.", zei hij. "Daaraan deden mee leraren, hogeschoolstudenten, magazijneigenaars en bazaarhandelaars, cliënten van kredietfirma's, die op zoek zijn naar hun gestolen spaargeld".

De minister van Buitenlandse Zaken van Nederland, Stef Blok, die voor een kort bezoek in de VS is, inclusief een bezoek aan de Verenigde Naties en bijeenkomsten in Washington D.C. afgelopen vrijdag, verklaarde aan Fox News bij een vraag naar de dodelijke protesten dat hij het recht steunt ,,om tegen om het even welke regering te protesteren," en hij voegde eraan toe: ,,zij zouden vrij moeten zijn om dit te doen, zonder met geweld geconfronteerd te worden.”

Nederland is een niet-permanent lid van de VN-Veiligheidsraad.

Farhan Haq, een woordvoerder van de Secretaris-generaal van de Verenigde Naties Antonio Guterres, vertelde Fox News dat de VN  op de hoogte is van de berichten, maar zei verder geen informatie uit de eerste hand over de stad te hebben.

"Wij willen ervoor zorgen dat de rechten van mensen om vreedzaam samen te komen en te protesteren door allen, met inbegrip van de veiligheidskrachten, worden gerespecteerd,” aldus Haq.

Nieuwsagentschap meldt gewelddadig protest met 1 dode in Zuid-Iran

The Associated Press, 17 mei 2018

TEHERAN, Iran - Het semi-officiële Iraanse nieuwsagentschap Fars bericht over hevig protesten in de zuidwestelijke stad Kazerron, waarbij ten minste één dode en zes gewonden zijn gevallen.

Het rapport van donderdag meldt dat de demonstranten ook een politiebureau in brand gestoken hebben.

Fars zei dat een "klein aantal" demonstranten woensdagavond zich in Kazeroon, zo'n 900 kilometer ten zuiden van Teheran, verzameld had.

De stad is het toneel geweest van vreedzame protesten tegen een besluit van de lokale overheid tot een herindeling van een aantal wijken van de stad en hun samenvoeging tot een nieuwe stad.

De autoriteiten hadden beloofd dat de herindeling na eerdere protesten niet zou doorgaan. Kazeroon, met bijna 150.000 inwoners, is de thuisbasis van de Qashqai-stam, waarvan sommigen traditioneel jachtgeweren dragen.