Wednesday, April 26, 2017

Iran: Boeren en Veehouders Houden een Bijeenkomst om Tegen Nationale Landafbraak te Protesteren




21 april 2017

Een aantal boeren en veefokkers in Kuhdasht kwam bijeen vóór het hoofdbureau van de gouverneur van het regime in Kuhdasht, waarbij zij een menselijke keten vormden om te protesteren tegen nationale landafbraak.
Eén van de boeren bij de bijeenkomst zei, dat wat dit betreft “onze grond in beslag is genomen, van sommigen onder schot, terwijl de overheid hier tot nu toe geen investeringen heeft gepleegd.”
 “Behalve ons land is ons vee ook niet veilig voor hun intimidatie” voegde hij er aan toe.
Een andere protesterende boer uit Kuhdasht legde uit dat de boeren en veefokkers in de regio 
die aktes van hun boerderij en van land voor de veeteelt hebben, zeggen “aangezien wij geconfronteerd worden met afbraak van nationaal land, hebben wij besloten een protestbijeenkomst te houden, zodat onze stemmen door de overheid gehoord worden.”
De boer vertelde dat zij hun zorgen voor het eerst hebben geuit in januari 2017, “sinds ons eerste protest, is het ons niet toegestaan ook maar iets te doen aan landbouw of veeteelt, zelfs niet voor ons levensonderhoud.”

“De ambtenaren praten steeds over milieubescherming, groene ruimte en behoud van bomen”, voegde hij er aan toe, “maar ze geven geen van allen om de boeren in de regio. Wij werkten samen met andere inwoners in de streek, waarbij we maanden lang over onze zorgen over het behoud van natuurlijke bronnen bezig waren, maar geen van de verantwoordelijke instellingen of organisaties heeft enige aandacht aan onze protesten besteed.”
In de tussentijd lichten boeren van ‘Tang-e Darab’ toe, met de aktes van landbouwgrond in de hand, dat geen enkele juridische of natuurlijke persoon ook maar enig document heeft gepresenteerd om te bewijzen dat hij eigenaar van de grond is en ze zeggen dat ondanks de nodige inspanningen van hun zijde, de ambtenaren niet hebben gereageerd. Zij willen graag dat hun productie en werk niet verloren gaan op deze manier en dat de ambtenaren om hen zouden geven.
Daar Kuhdasht in de westelijke provincie Lorestan (in het zuidwesten van Iran) ligt, met het milde klimaat van het hoogland, is het merendeel van de bevolking actief in de landbouw en veeteelt.

Oproep tot onmiddellijke vrijlating van mensenrechtenactivist – gevangen in Iran




MEP
MEP Kelam roept op tot onmiddellijke vrijlating van Hengameh Shahidi, journalist, vrouwenrechtenactivist en adviseur van Mehdi Karroubi-Vrouwenzaken, die onwettig gearresteerd en gevangengezet werd in de Evin-Gevangenis op 10 maart 2017. Shahidi bevindt zich al 25 dagen in hongerstaking, waarvan de laatste 4 dagen ook zonder drinken, zodat haar toestand intussen erg kritiek is. Hel laatste contact met haar familie was op 1 april, toen ze haar familie om vergiffenis vroeg voor elk eventueel door haar berokkend leed en hen verzocht haar aan hen gerichte laatste woorden als haar "Laatse wilsbeschikking en testament" te beschouwen en haar lichaam als orgaandonor ter bechikking te stellen.
Laatste wilsbeschikking en testament van Hengameh Shahidi:
"Dit is de 24e dag van mijn hongerstaking, zonder voedsel en medicijnen, en de laatste paar dagen ben ik ook gestopt met drinken, dus zelfs geen water of thee. Ik vraag iedereen om vergiffenis, samen met het verzoek in het wit gekleed te gaan en het beroemde lied “Morgh-e Sahar” (Vogel van de Dageraad) voor mij te zingen. Ik heb ook een twee pagina’s omvattende Laatste Wilsbeschikking en een testament geschreven, die ik aan mijn ondervragers heb gegeven met het verzoek deze aan mijn familie te geven.
Ik heb geen gelegenheid gehad een organ-donor-kaart in te vullen, voor het geval dat na mijn dood enig orgaan van mij iemand zou kunnen helpen. Indien mijn lichaam zijn laatste dag in deze gevangenis of in het mortuarium alhier doorbrengt, is het aan de autoriteiten, zoals daar zijn de Openbare Aanklager, de Rechtbank en het Inlichtingenministerie of de President, om voor het donorschap van mijn organen te zorgen.
Ik heb niets meer te verliezen en ik heb geen misdaden begaan. Als ik sterf, kunnen geen beschuldigingen tegen mij ingebracht worden daar ik niets misdaan heb, en daarom accepteer ik ook geen aanklachten. Als iemand terechtgesteld wordt op beschuldiging van moord, en in de dodencel op de doodstraf wacht, krijgt hij/zij altijd  toestemming om zijn/haar familie te ontmoeten; maar mij, zelf niet schuldig aan enig misdrijf, werd zelfs dit simpele recht geweigerd, zodat ik mijn familie niet meer kan zien. Helaas zal ik niet langer vragen mijn familie te mogen zien, daar ik volgens mij niet veel langer te leven heb..
Ik kan niets meer horen, en niemand van de ziekenafdeling van de gevangenis mag mij opzoeken. Mijn hart is erg verzwakt en ik ben niet langer in staat om te lopen.; ik kan me alleen verplaatsen door in mijn gevangeniscel rond te kruipen. Ik denk dat ik nog maar 4 of 5 dagen te leven heb, en ik heb jullie reeds verteld wat ik mijn ondervragers in de Evin-Gevangenis toevertrouwd heb.
Ik vraag al mijn vrienden en familie om vergiffenis.”

Vrouwelijke politieke gevangene kreeg geen verlof voor een medische behandeling





STFA  De politieke gevangene Zeinab Jalalian, lid van de Stfa en vastgehouden in de Khoy-Gevangenis, loopt gevaar haar gezichtsvermogen te verliezen ten gevolge van een oogziekte, maar gevangenisfunctionarissen hebben medische zorg buiten de gevangenis voor haar belet. Zij is tot levenslang veroordeeld, maar kreeg geen verlof uit de gevangenis, ondanks het feit dat ze reeds negen jaar gevangenzat. 15 april 2017