POLITICO, 11 Oktober 2015 - Een Iraanse dissident, die zijn land ontvlucht was na vijf jaar lang in Teheran in de gevangenis gezeten teHEBBEN, verklaarde in een interview met POLITICO dat de omstandigheden voor gevangenen verslechterd zijn en mensenrechtenschendingen doorgingen, ook na de machtswisseling door president Hassan Rouhani.
Farzad Madadzadeh, een 29-jarige oppositionele activist, werdWEGENSPOLITIEKE activiteiten in februari 2009 gearresteerd onder het bewind van de vorige president Mahmoud Ahmadinejad. Hij verklaarde dat na de ambtsaanvaarding van Rouhani in 2013 meer politieke gevangenen gevangengezet werden, dat de omstandigheden in de gevangenis verslechterd zijn en het aantal terechtstellingen dramatisch gestegen is, omdat het nieuwe regime probeert het risico van een volksopstand, gevoed door steeds meer toegang tot informatie van buitenaf, in te dammen.
Zijn interview met POLITICO verscheen drie maanden nadat westerse mogendheden overeenkwamen de economische sancties tegen Teheran stapsgewijs op te heffen in ruil voor de belofte de nucleaire activiteiten te beperken. Maar de sancties wegens mensenrechtenschenddingen en steun aan terrorisme blijven gehandhaafd, en bewijs dat Iran op deze gebieden steeds meer te kort schiet, zou een volledige normalisatie van de betrekkingen met het Westen in de weg kunnen staan, en zou kritiek op de nucleaire deal kunnen oproepen.
“Toen Rouhani verkozen werd, werden alle verloven voor gevangengezette vroegere functionarissen van het regime ingetrokken,” stelde Madadzadeh, een lid van de PMOI- oppositiegroep, die in Iran en onder ballingen in vele landen actief is.
“Toegang tot medische verzorging buiten de gevangenis werd helemaal afgeschaft. Duidelijk meer mensen, waaronder leraren, werden gearresteerd en gevangengezet, enkel en alleen omdat zij voor hun recht op een menswaardig bestaan opkwamen.”
Farzad Madadzadeh, een 29-jarige oppositionele activist, werdWEGENSPOLITIEKE activiteiten in februari 2009 gearresteerd onder het bewind van de vorige president Mahmoud Ahmadinejad. Hij verklaarde dat na de ambtsaanvaarding van Rouhani in 2013 meer politieke gevangenen gevangengezet werden, dat de omstandigheden in de gevangenis verslechterd zijn en het aantal terechtstellingen dramatisch gestegen is, omdat het nieuwe regime probeert het risico van een volksopstand, gevoed door steeds meer toegang tot informatie van buitenaf, in te dammen.
Zijn interview met POLITICO verscheen drie maanden nadat westerse mogendheden overeenkwamen de economische sancties tegen Teheran stapsgewijs op te heffen in ruil voor de belofte de nucleaire activiteiten te beperken. Maar de sancties wegens mensenrechtenschenddingen en steun aan terrorisme blijven gehandhaafd, en bewijs dat Iran op deze gebieden steeds meer te kort schiet, zou een volledige normalisatie van de betrekkingen met het Westen in de weg kunnen staan, en zou kritiek op de nucleaire deal kunnen oproepen.
“Toen Rouhani verkozen werd, werden alle verloven voor gevangengezette vroegere functionarissen van het regime ingetrokken,” stelde Madadzadeh, een lid van de PMOI- oppositiegroep, die in Iran en onder ballingen in vele landen actief is.
“Toegang tot medische verzorging buiten de gevangenis werd helemaal afgeschaft. Duidelijk meer mensen, waaronder leraren, werden gearresteerd en gevangengezet, enkel en alleen omdat zij voor hun recht op een menswaardig bestaan opkwamen.”
POLITICO schreef: “Madadzadeh vertelde dat hij gedurende zijn gevangenschap praktisch routinematig geslagen, geblinddoekt en onder druk gezet werd om zichzelf van terroristische activiteiten te beschuldigen. Hij werd ook vier maanden in eenzame opsluiting geplaatst, als onderdeel van een ondervragingsprocedure van 15 uur per dag.”
“ToenMIJN vader mij kwam ophalen, nadat ik vrijgelaten was, zei hij: ‘Meneer, hebt u mijn zoon gezien? Zijn naam is Farzad.”. “De gevangenschap had mij zozeer veranderd dat mijn vader mij niet herkende.”
POLITICO schreef dat het geval van Madadzadeh ook in het buitenland bekend werd, en in het openbaar genoemd werd in de correspondentie van het State Department . “Hij spreekt nu in het openbaar over zijn lotgevallen in Iran sinds zijn aankomst in Europa.”
“Amnesty International verklaarde in juli dat dit jaar in Iran meer dan 700 personen ter dood gebracht zijn, een aantal dat de Verenigde Naties “erg verontrustend” genoemd heeft, terwijl duizenden personen gevangenzitten en wegens misdrijven die van drugsmisbruik tot politieke oppositie reiken, in een dodencel op hun terechtstelling wachten,” aldus POLITICO.
“Het Franse Ministerie van Buitenlandse Zaken heeft de terechtstelling van verschillende Iraanse gevangenen veroordeeld, waaronder die van Reyhaneh Jabbari, een 26-jarige vrouw, die opgehangen werd wegens moord op een man die volgens haar verklaring haar probeerde te verkrachten.”
“Madadzadeh, die politiek asiel wil aanvragen in een Europees land dat hij niet nader wil noemen, verklaarde dat hij tijdens zijn eenzame opsluiting voortdurend te horen had gekregen dat hij terechtgesteld zou worden.”
“Vanaf dag 1 vertellen ze je dat je terechtgesteld zult worden,” vertelde hij. “Dat is een onderdeel van hun strategie om je te breken, zodat je later op televisie alles zult herroepen waar je ooit in geloofd hebt.”
Een andere dissident, de 18-jarige Paria Kohandel uit Teheran, verklaarde dat zij twee maanden geleden het land ontvlucht was dankzij de hulp van het resistance -netwerk in en buiten Iran, schreef POLITICO. “Zij zat zelf niet in de gevangenis, maar bezocht wel regelmatig haar vader, Saleh Kohandel, een bekendePOLITIEKE activist, die al vanaf haar negende in de gevangenis zat, en ze nam ook deel aan de demonstraties tegen het regime in 2009.”
“Dankzij deze bezoeken aanMIJN vader kon ik mijn vrienden informeren over het gedrag en acties van het volk in het regime,” zei ze. “Veel jongeren zijn ernstig teleurgesteld door deze berichten, die ingingen tegen het beeld dat ze van Rouhani hadden als zijnde een man verandering.”
Kohandel zei dat haar vader, die nog steeds in de gevangenis zit, haar niet opgedragen had het land te verlaten, maar dat hij de beslissing aan haar overgelaten had. Uiteindelijk besloot ze, bij het zien van kinderen van andere vaders die terechtgesteld werden, het land te verlaten.
“Ik ben gekomen om hun stem te zijn,” voegde zij eraan toe, op het moment dat zij later op die zaterdag de dochter van Nelson Mandela in Parijs zou ontmoeten.
“Dankzij deze bezoeken aanMIJN vader kon ik mijn vrienden informeren over het gedrag en acties van het volk in het regime,” zei ze. “Veel jongeren zijn ernstig teleurgesteld door deze berichten, die ingingen tegen het beeld dat ze van Rouhani hadden als zijnde een man verandering.”
Kohandel zei dat haar vader, die nog steeds in de gevangenis zit, haar niet opgedragen had het land te verlaten, maar dat hij de beslissing aan haar overgelaten had. Uiteindelijk besloot ze, bij het zien van kinderen van andere vaders die terechtgesteld werden, het land te verlaten.
“Ik ben gekomen om hun stem te zijn,” voegde zij eraan toe, op het moment dat zij later op die zaterdag de dochter van Nelson Mandela in Parijs zou ontmoeten.
No comments:
Post a Comment