"Sinds het de algemeen aanvaarde lijn van het Westen is om Rouhani als een 'gematigde' en als éen van de ‘goeieriken’ te beschouwen, is het nu toch tijd om zich de realiteit van het door hem gerepresenteerde regime voor de geest te halen. Ten eerste dient men er zich van bewust te zijn dat de werkelijke macht in Iran niet bij Rouhani ligt, maar bij de Opperste Leider, de Ayatollah Khamenei, die direct bevoegd is voor het Iraanse Revolutionaire Garde-Corps (IRGC), het Iraanse equivalent van de vroegere Soviet-KGB, die in het binnenland een meedogenloos bewind voert en in het buitenland terreur in het hele Midden-Oosten steunt," schreef Booker in The Sunday Telegraph van 24 januari.
Hij voegde eraan toe dat de vrijgave van de 38 miljard pond aan bevroren Iraanse tegoeden – als tegenprestatie voor de reductie van het kernwapenprogramma van het Iraanse regime – door het IRGC ingezet zal worden om zijn negatieve activiteiten voort te zetten en te versterken.
"Het IRGC is niet alleen sinds 2011 de voornaamste steunpilaar van hetAssad-regime in Syrië, inclusief de vatbommen. Het beheerst ook meer dan 50% van de Iraanse economie zodat deze 38 miljard pond aan vrijgegeven tegoeden rechtstreeks in de koffers van het IRGC zullen verdwijnen, waarmee het dan zijn zaakjes kan afhandelen."
"Sinds de 'gematigde' Rouhani in 2013 aantrad, heeft Iran een door Amnesty International zo genoemde ‘verbijsterende terechtstellingsgolf ' ontketend, waardoor het land het naar rato van de bevolkingsomvang hoogste terechtstellingscijfer van de wereld bereikte. De slachtoffers van deze moorden en gevangenisstraffen omvatten journalisten, christenen en verder iedereen die als een politieke of religieuze dissident beschouwd kan worden– gehoorzamend aan de ‘bevelen van God’, zoals Rouhani in 2014 verklaarde"
"De november-deal, die Rouhani niet eens hoefde te tekenen, mag dan wel in het Westen en Teheran als een triomf gevierd zijn, maar hij laat te veel vragen onbeantwoord (Iran heeft alleen toegezegd het aantal van zijn nucleaire centrifuges met tweederde te verminderen),. en het zou niet de eerste keer zijn dat Rouhani erin geslaagd is het Westen zand in de ogen te strooien."
"In 2006 ging hij er in Teheran prat op 'het Westen voor de gek te hebben gehouden' bij die eerdere 'nucleaire deal' die hij door onderhandelingen in Wenen in 2004 bereikt had, en daarvóór was er in 1986 het 'Iran-gate- schandaal, toen Amerika in het geheim Iran van wapens voorzag in ruil voor de vrijlating van zeven door IRGC-agenten in Libanon gevangengenomen Amerikaanse gijzelaars. De raketten werden aan Iran geleverd, maar aanvankelijk werden slechts drie gijzelaars vrijgelaten, waarna er prompt ter vervanging wederom drie Amerikanen gegijzeld werden."
Het artikel voegde eraan toe: "De Iraanse chef-onderhandelaar bij deze deal was Rouhani, die ook toen al in het Westen als een ‘gematigde’ gekarakteriseerd werd. Toen het hele fiasco was uitgegroeid tot het grootste schandaal in het Reagan-tijdperk, publiceerde de Washington Post een vlammend editorial onder de titel 'De Gematigde Fantasie', dat de naïviteit van het Westen hekelde met zijn waanbeeld dat er in het Iraanse regime 'gematigden' zouden zijn, die op de een of andere manier van de almachtige Opperste Leider zouden verschillen. Als de Verenigde Staten deze waan niet aangehangen zouden hebben, zo de conclusie van de krant, dan zou er geen 'enorm en kostbaar misverstand ontstaan zijn'. Dertig jaar later blijkt deze les nog steeds niet geleerd te zijn."
No comments:
Post a Comment