Iran: De vastberaden & moedige houding van de hongerstakende politieke gevangenen

26 augustus 2017

 Een groep politieke gevangenen in de Gohardasht-gevangenis in Karaj (ten westen van Teheran) schreef op de 26^e dag van hun staking een brief aan de mensenrechtenorganisaties en -verenigingen in de hoop op erkenning van hun rechten. De politieke gevangenen deden een beroep op de mensenrechtenorganisaties om de gevangenissen in Iran te bezoeken om met eigen ogen de slechte conditie van politieke gevangenen te aanschouwen. In hun brief wijzen de politieke gevangenen ook op de al 40 jaar aan de gang zijnde repressie en schending van mensenrechten, waarbij ze schrijven dat "een persoon niet zo makkelijk zelfrespect en vrijheid realiseert. Wij en sommige van onze broeders, die op hun 70^e nog gevangengezet worden, zijn getuige van grove schendingen van mensenrechten tegenover de gewetensbezwaarde en politieke gevangenen door de autoriteiten van het justitiële apparaat, van de Inlichtingendienst en de cipiers.
De protesterenden kwamen op voor hun eisen en hun verzet: "Wij, de onderdrukte gevangenen, houden een hongerstaking uit protest tegen de martelingen en wreedheden van de gevangenbewaarders. We zullen ons niet alleen verzetten, maar zullen ook unaniem in hongerstaking gaan. Vandaag is het de 26e dag van onze staking en we verwachten van de rechtgeaarde landgenoten, zowel organisaties als natuurlijke personen, en van mensenrechten- activisten dat ze ons steunen in onze strijd tegen de misbruiken en onderdrukking in een dergelijke gevoelige en gevaarlijke situatie. We vragen u niet samen te werken met de onderdrukkers, niet onverschillig te staan tegenover al die wreedheid en misdaden en om voor ons allen te bidden."
"Wij roepen alle internationale mensenrechtenorganisaties op onze rechten te erkennen, waarbij we ze verzoeken om een bezoek te brengen aan de gevangenissen in Iran om met eigen ogen de slechte conditie van politieke gevangenen te aanschouwen", aldus de zich verzettende gevangenen.
In een oproep aan het Iraanse volk schreven de gevangenen in de brief ook nog: "Beste landgenoten! Weest u er zich van bewust dat de huurlingen van het regime de schamele bezittingen van de gevangenen gestolen en geplunderd hebben en dat ze op een dag in het openbaar door internationale tribunalen verantwoordelijk gehouden zullen worden voor dergelijke misdaden.
De politieke gevangene Shahin Zoghitabar, die in hongerstaking is in hal 10, afdeling 4 van de Gohardasht-gevangenis, schreef eveneens een brief over het verzet van de gevangenen: "De Mongolen hebben Iran verwoest, zoals de geschiedenis ons leert. Het nageslacht zal zo ook het mullah-regime als een criminele heerschappij in de geschiedenis bestempelen; een regime dat duizenden mensen in 1988 afmaakte. Sinds die jaren onderdrukken ze het volk en martelen ze gevangenen om zelf te overleven. Ik en andere politieke gevangenen zetten onze staking voort tot de laatste druppel van ons bloed om onze eisen kracht bij te zetten."

Iran: Vrouwelijke politieke Gevangenen steunen de hongerstakers 22 augustus 2017

Drie vrouwelijke politieke gevangenen in deTeheraanse Evin-gevangenis betuigden in een brief hun steun aan de zich in hongerstaking bevindende politieke gevangenen en hun gerechtvaardigde eisen, in de Gohardasht-gevangenis in Karaj.

De drie vrouwelijke gevangenen, Golrokh Iraei, Atena Daemi, en Maryam Akbari Monfared onderstreepten dat stilzwijgen en passiviteit voor het regime een perfecte politieke dekmantel vormt om door te gaan met de wijdverbreide mensenrechtenschendingen in Iran. Ze drongen er bij de internationale gemeenschap, de UNO-Secretaris-generaal, de Hoge Commissaris voor de Mensenrechten, de Speciale Verslaggever voor de Mensenrechten in Iran, en alle politieke activisten op aan om onmiddellijk in actie te komen om het leven van de politieke gevangenen in hongerstaking te redden.

Hieronder een deel van de betreffende brief:

“De bescherming van de fundamentele rechten van de mensen rondom de wereld onafhankelijk van nationaliteit, godsdienst of kleur en protesten tegen mensenrechtenschendingen zijn en blijven belangrijk.”

“En wat ons op het moment op dit gebied zorgen maakt, is de afschuwelijke situatie van gewetensbezwaarde en politieke gevangenen in de Gohardasht-(Rajaei Shahr)-gevangenis, in het bijzonder van de gevangenen die een hongerstaking gehouden hebben uit protest tegen de repressieve maatregelen tegen politieke en gewetensbezwaarde gevangenen in de Gohardasht- gevangenis, Hal 12, vandaag is het de 20e dag van hun hongerstaking.”

“Wie de regering om een of andere reden bekritiseert zou niet harde reacties van het regime moeten vrezen en onmenselijke omstandigheden tijdens zijn of haar gevangenschap moeten ondergaan. Sommigen van die gevangenen zitten al meer dan 10 jaar in de gevangenis en hebben ernstige gezondheidsklachten vanwege hun ouderdom en ziekte.”

“Onder het regime van de Islamitische Republiek werd menige mond gesnoerd, veel bloed vergoten, talrijke rechten met voeten getreden en veel onterechte vonnissen gesproken, en de enige manier voor de gevangenen om toch gerechtigheid af te dwingen in de gevangenis is een hongerstaking.”

“Wij, een aantal (vrouwelijke) politieke gevangenen in de Evin-gevangenis, steunen deze hongerstakers, groeten hen en respecteren eerbiedig hun verzet. We roepen de internationale mensenrechtengemeenschap, de Hoge Commissaris voor de mensenrechten van de UNO, de Speciale Verslaggever voor de Mensenrechten in Iran (Asma Jahangir), de UNO-Secretaris-Generaal en alle politieke activisten in ons land om onmiddellijk in actie te komen om het leven van de Gohardasht-gevangenen te redden, in het bijzonder dat van de politieke gevangenen in hongerstaking, omdat stilzwijgen en passiviteit een perfecte politieke dekmantel vormen voor het regime om door te gaan met de wijdverbreide mensenrechtenschendingen in Iran.”

Golrokh Iraei, Atena Daemi, Maryam Akbari Monfared

Evin-Gevangenis

19 augustus 2017

Iran: Martelingen en doodstraf voor alweer een tiener 16 augustus 2017

- Mehrab Eyvazi, een adolescent, die samen met negen anderen op 17-jatige leeftijd gearresteerd werd, werd door een rechtbank van het regime wegens moord ter dood veroordeeld. Volgens nadere berichten werd hij op een politiepost met verkrachting bedreigd, na eerst zwaar geslagen en gemarteld te zijn.
Eyvazi was jonder dan 18 jaar op het moment van zijn arrestatie, maar een forensische rechtbank bevestigde zijn rationele en mentale rijpheid ondanks zijn minderjarigheid, wat de vrijbrief leverde voor het uitspreken van een doodvonnis.
Een lid van Mehrab’s familie verklaarde in een interview: “Mehrab werd na zijn arrestatie samen met anderen naar het bureau van de Inlichtingendienst (detentie) gebracht. Hij mocht lange tijd geen contact opnemen met zijn familie. Hij kreeg zelfs geen advocaat, en werd bij het verhoor zo erg geslagen dat hij zelfs niet meer kon bewegen.
Deze welingelichte bron zei: “Mehrab verklaarde, na in contact met zijn familie geweest te zijn, dat ze hem uitgekleed hadden en gedwongen hadden op de grond te gaan liggen, waarbij ze hem filmden en met vernederende bewegingen met een stok dreigden hem te verkrachten.”
“Mehrab vertelde dit aan de rechter en ook dat zijn bekentenis onder druk tot stand gekomen was, maar de rechter antwoordde dat dergelijke dingen in het Islamitische systeem zeker niet gebeuren, waardoor hij Mehrab er impliciet van beschuldigde te liegen.”
“Mehrab vertelde zijn familie over zijn ervaringen met de forensische geneeskunde, die zijn mentale groei bevestigd had. Hij verklaarde: “Ze hebben enkel een paar simpele vragen over mezelf en mijn rechtszaak gesteld, zoals wat ik buiten gedaan had, en waarom ik niet naar school ging om te studeren, waarna een andere dokter kwam om mij van kop tot teen bekijken, hoogstens een minuut lang, en op die manier tot zijn diagnose over mijn intellectuele en mentale rijpheid kwam!”
De intellectuele en mentale rijpheid van Mehrab werd door de forensische artsen vastgesteld, terwijl andere bij deze zaak betrokken tieners, die voor een deel zelfs ouder waren dan hij, geen diagnose van volwassenheid kregen.
Eyvazi’s familie verklaarde dat de aanklager erop wees dat er geen sprake was van een verkrachting en dat de beweringen van Mehrab op een misverstand berustten en dat hij de rechtbank om vergiffenis wou vragen.
Op het moment zitten drie verdedigers in deze zaak van o.a. Mehrab Eyvazi in de Ardebil-gevangenis voor volwassenen

MASSAMOORD IRAN 1988

Iran: 13 terechtstellingen in één dag

11 augustus 2017

        

11 als groep terechtgesteld, een jongere opgehangen

Het onmenselijke mullah-regime dat in Iran heerst, heeft afgelopen donderdag minstens 13 gevangenen terechtgesteld. 11 van deze slachtoffers werden op verschrikkelijke wijze gezamenlijk terechtgesteld in de Birjand-gevangenis in Oost-Iran.

Een van deze gevangenen, Alireza Tajiki, werd in de Adel-Abad-gevangenis van Shiraz, Centraal-Iran, opgehangen. Hij was een jeugdige gevangene, op 15-jarige leeftijd gearresteerd wegens een vermeend misdrijf. Tajiki kreeg met meerdere aangekondigde en later weer uitgestelde terechtstellingen te maken en werd uiteindelijk aan de galg overgeleverd op grond van vage beschuldigingen, en dat ondanks verzoeken tot hoger beroep van zijn familie.

Een andere gevangene werd terechtgesteld in Mati Kalai, nabij Babol in de provincie Mazandaran (Noord-Iran).

Het in golven toenemende harde optreden en de bijna 3.100 terechtstellingen onder het presidentschap van Hassan Rouhani, de zogenaamde gematigde Iraanse president, toont aan dat gematigdheid en hervormingsgezindheid slechts een schijnvertoning zijn van het barbaarse systeem in Iran.

Het mullah-regime, het tegenbeeld van moderne menselijkheid, moet uit de Verenigde Naties gezet worden en zijn leiders moeten door internationale tribunalen berecht worden voor misdaden tegen de menselijkheid.