Education International (EI) start een wereldwijde campagne ter bevrijding van onderwijsvakbondsleider in Iran

 05 november 2016

Education International (EI) roept zijn leden op in actie te komen en te protesteren tegen de gevangenisstraf van 6 jaar van Esmail Abdi, een leider van de Teheraanse vakbondsvereniging. Het vonnis werd uitgesproken op 7 oktober door Kamer 36 van de beroepsrechtbank van Teheran.
EI moedigt zijn leden-organisaties en die wederom hun individuele leden om via de LabourStart een petitie te richten tot de autoriteiten.
EI heeft de autoriteiten van de Islamitische Republiek Iran erover geïnformeerd dat de beschuldigingen, waaronder “samenkomsten en samenzwering tegen de nationale veiligheid”, ongerechtvaardigd zijn en in strijd met meerdere mensenrechtenconventies, waaronder de vrijheid van meningsuiting en van vereniging, en daarnaast ook in strijd met het recht van de vakbond om bij onderwijsthema’s geconsulteerd te worden. Abdi was samen met drie andere Iraanse activisten van de onderwijsvakbond reeds in juli 2015 onrechtmatig vastgehouden om hen te beletten het 7e Wereldcongres van Education International in Ottawa, Canada, bij te wonen. Een hongerstaking van Abdi en massale solidariteitscampagnes in Iran en van vakbonden uit de hele wereld leidde tot de vrijlating van Abdi in mei 2016.
Dit recente hernieuwde vonnis komt op een moment dat het neoliberale beleid van het regime een crisis in het onderwijsbestel van het land en in de levensomstandigheden van de docenten heeft veroorzaakt. Privatisering en commercialisering van het onderwijs hebben elke vorm van gelijke kansen in het Iraanse onderwijs vernietigd. Veel studenten, met name meisjes, uit gezinnen met lage inkomens in landelijke en nomadische gebieden zijn nu praktisch uitgesloten van onderwijsdeelname, zoals rapporten aangeven dat 3,5 miljoen leerlingen geen school bezoeken.
Iraanse docenten blijven lesgeven ondanks het feit dat ze beroofd zijn van hun grondrechten. Vaak liggen de salarissen van docenten onder de armoedegrens. De protesten en stakingen van Iraanse docenten in het hele land van de afgelopen jaren bewijzen hun dringende eisen voor een systematische hervorming. Elk jaar emigreren niet minder dan 150.000 hooggekwalificeerde Iraniërs, een aantal daarvan tengevolge van de hoge werkloosheid, maar ook de politieke onderdrukking en het ontbreken van religieuze vrijheid zijn beslissende factoren bij het besluit tot emigratie.
De autoriteiten proberen de grieven van de docenten tot zwijgen te brengen door repressie en  toenemende opsluiting van vakbondsmensen en activisten.
EI roept zijn leden op nu in actie te komen:
(31 oktober 2016)