Schrijver in Sanandaj gearresteerd

22 mei 2016

Omid Soleimani, schrijver en journalist uit Paweh, werd gearresteerd door agenten van de inlichtingendienst in Sanandaj, waarna er geen verdere informatie meer kwam over zijn lichamelijke toestand en verblijfplaats.
 Omid Soleimani, een lid van de Iraanse Auteursvereniging en journalist uit Paweh, werd gearresteerd zonder een arrestatiebevel door agenten in burger van het Ministerie van Inlichtingen in Sanandaj, toen hij een tentoonstelling bezocht in de Bahman Cinema, waarna werd overgebracht naar een onbekende locatie, op donderdag 13 mei.
Zij broer die het nieuws bekendmaakte, verklaarde: “Omid is een student van de Sanandaj Universiteit en donderdag 13 mei bezocht hij  een tentoonstelling in de Bahman Cinema samen met vrienden, waarbij hij werd gearresteerd zonder een arrestatiebevel of enige nadere uitleg door agenten in burger van het Ministerie van Inlichtingen in Sanandaj, waarna hij werd overgebracht naar een onbekende locatie. Ondanks pogingen daartoe van zijn familie en vrienden is er nog steeds geen nadere informatie over zijn situatie en verblijfplaats.”
Met betrekking tot de activiteiten van zijn broer verklaarde Soleimani: “Vorig jaar werd Omid voor één semester aan de Kunstuniversiteit in Sanandaj geschorst, waar hij zich echter na bemiddeling van de universiteitsautoriteiten weer kon inschrijven. We weten totaal niets over de reden voor zijn arrestatie, maar Omid is lid van de Auteursvereniging. Hij heeft tot nu toe verschillende  boeken grschreven en werkt voor de kranten “Navaye Waght” en “Didgah” in Kermanshah; “Didgah” werd overigens onlangs verboden.”
Hij vervolgde: “Omid is twee keer eerder gearresteerd, een keer was dat bij ons thuis, waarbij ze zijn computer en bezittingen meenamen, een andere keer op de universiteit, wat leidde tot zijn schorsing aldaar.”
Omid Soleimani, dichter en schrijver heeft veel werk gepubliceerd, waaronder “De Minnestreel van Isolatie”, “Mysterie van de Pyramides, Zone 51”, en “Vervloekte verlangens vervloekt”. Zijn kunstenaarspseudoniem is “Trench”.

Iraanse mensenrechtenactivist Narges Mohammadi krijgt 10 jaar gevangenisstraf 18 mei

STFA drong er bij internationale mensenrechtenorganisaties en bij Ahmed Shaheed, de Speciale UNO-rapporteur voor de situatie van de mensenrechten in Iran, op aan om de willekeurige arrestaties door het Iraanse regime te veroordelen en maatregelen te treffen om de vrijlating van Narges Mohammadi en andere politieke gevangenen te bewerkstelligen.

De gevangen Iraanse mensenrechtenactivist Narges Mohammadi kreeg 10 jaar gevangenisstraf, zo werd op 18 mei 2016 bekendgemaakt. 

De wrede, in dienst van het regime staande rechter Abolqasem Salavati sprak het vonnis uit over de mensenrechtencampagne van Mohammadi. Een show-proces werd gevoerd voor de zogenaamde Revolutionaire Rechtbank van de mullahs in Teheran op 20 april 2016, waarbij drie aparte vonnissen tegen haar werden uitgesproken, nl. van resp. tien, vijf en één jaar  gevangenisstraf.

Mohammadi, moeder van twee kinderen, werd naar de gevangenis overgebracht op 5 mei 2015, nadat zij op illegale wijze gearresteerd was door agenten van de inlichtingendienst in haar huis, zonder een rechterlijk bevel en werd vervolgens naar de Evin-Gevangenis gebracht. Om druk uit te oefenen op deze politieke gevangene, werden in de gevangenisafdeling al haar medicijnen van haar afgepakt en kreeg ze sindsdien geen medicatie meer.

Mohammadi werd voor het eerst gearresteerd in juni 2010 op grond van de valse beschuldiging van “vergadering en samenzwering tegen de nationale veiligheid” en “propaganda tegen het systeem” en was tot zes jaar in de gevangenis veroordeeld. Ten gevolge van de martelingen en de zware omstandigheden in de gevangenis kreeg ze een zenuwziekte en spierverlammingen gedurende de ondervragingen. Daarop werd ze toen vrijgelaten, maar met een hoge borgsom, wegens haar verslechterende gezondheidstoestand, vastgelegd in een attest waarin verklaard werd dat ze “haar vonnis niet kon dragen.”

Mohammadi sprak families van politieke gevangenen moed in, nam deel en voerde het woord bij de ere-ceremonie voor Sattar Beheshti, een door folteringen tot martelaar geworden vakbondsman en blogger, die o.a. protesteerde tegen het gooien van bijtend zuur in het gezicht van vrouwen, terechtstellingen veroordeelde, en de rechten van gevangenen van religieuze en etnische minderheden verdedigde. Het heersende religieuze fascisme in Iran voelde zich door haar activiteiten geprovoceerd.

Vorig jaar werd gemeld dat wegens de oppositie van Mohammadi tegen de terechtstelling van een aantal Soennitische gevangenen en wegens haar oproep tot een fair proces voor hen, de absurde beschuldiging van “samenwerking met ISIS” aan de reeks beschuldigingen tegen haar werd toegevoegd. Er bevindt zich een brief van het ministerie van Inlichtingen in haar dossier die de “hoogst mogelijke bestraffing van Narges Mohammadi eist, omdat zij geen berouw toont.”

Reik Je Hand Uit Om Te Helpen

Wees Een Lichtpuntje In Het Donker

Brits-Iraanse moeder van één jaar oud meisje zonder aanklacht gedetineerd in Iran

10 mei 2016

Een Brits-Iraanse moeder en ontwikkelingswerker is door het Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde Corps (IRGC) vastgezet, gescheiden van haar één jaar oude baby, zonder enige aanklacht en in eenzame opsluiting.
De familie van de ontwikkelingswerkster Nazanin Zaghari-Ratcliffe, 37, richtte een dringende oproep aan de Britse Premier David Cameron er alles aan te doen om deze “ongehoorde en arbitraire” arrestatie ongedaan te maken, meldde afgelopen maandag de krant The Independent.
Het Britse paspoort van Zaghari-Ratcliffe werd ingenomen, alsmede dat van haar baby Gabriella, toen zij wilde terugkeren naar Londen na een vakantie van twee weken bij haar familie in Teheran.
Na op 3 april tegengehouden te zijn bij de check-in-balie op de luchthaven van Teheran, werd zij naar een onbekende locatie overgebracht, ca. 1.000 km daarvandaan in de provincie Kerman, aldus het bericht.
In een gesprek met The Independent vertelde haar Britse echtgenoot Richard Ratcliffe dat zijn vrouw iedere dag ondervraagd werd, zonder dat ze bijgestaan werd door een advocaat en dat ze ook haar dochtertje niet mocht zien, waarvoor de grootouders dan zorgden. De familie heeft vernomen dat zij onder dwang een bekentenis ondertekend heeft, maar de inhoud daarvan  niet kent.
In de oproep aan de Britse Premier schreef Richard Ratcliffe o.a.: “Doet u alstublieft al het mogelijke om mijn vrouw en mijn dochtertje terug naar huis te brengen.”
Volgens haar echtgenoot hebben de Iraanse autoriteiten de arrestatie van de Britse burger bevestigd, maar weigerden ze te zeggen op welke gronden, behalve dan de mededeling dat er een “serieus onderzoek m.b.t. de nationale veiligheid” gaande was.
De projectmanager van de Thomson Reuters Foundation voor ontwikkelingshulp Zaghari-Ratcliffe heeft haar familie in Iran vier keer bezocht sinds de geboorte van Gabriella in juni 2014.
Haar man zei dat het “volslagen waanzinnig” was dat zijn vrouw betrokken zou geweest zijn bij zulke blijkbaar ernstige feiten  – wat op zichzelf al “lijden en wreedheden” over haar uitgebreide familie in Iran zou brengen.
Barbara Ratcliffe, de moeder van Rihard Ratcliffer, verklaarde dat de hele familie “wanhopig bezorgd is over de veiligheid van Nazanin.”

Een woord voerster van het Ministerie van Buitelandse Zaken verklaarde aan The Independent: “We hebben de familie van de Brits-Iraanse ingezetene gesteund vanaf het moment dat we over haar arrestatie geïnformeerd werden, en we zullen dit blijven doen.”

IRAN: Grote anti-regime-demonstratie in Mashhad

12 mei 2016 

 Meer dan 1.000 slachtoffers van grote financiële zwendel van semi-overheidsbedrijven in Iran hielden  donderdag een protestdemonstratie in Mashhad, de tweede grootste stad van het land, en eisten hun rechten op, aldus ooggetuigenverklaringen.
De protesterenden, waaronder slachtoffers van de Padideh-Shandiz-investeringszwendel, eisten hun gestolen geld terug, en verklaarden daarbij dat de managers in de betrokken bedrijven konden rekenen op de steun van het juridische en inlichtingenapparaat van de mullahs.
De demonstratie begon om 11.30u. in de Taqi-Abadstraat, ondanks massale aanwezigheid van veiligheidstroepen. Sommige protesterenden kwamen in de districten Ahmad-Abad en Malek-Abad bijeen.
Er werd "Allah Akbar" (God is groot) gescandeerd.
De ordetroepen arresteerden een aantal demonstranten en brachten hen naar onbekende locaties.
Naast de slachtoffers van Padideh Shandiz waren er ook protesterenden van wie de investeringen gestolen waren door semi-overheidsbedrijven als Mizan, Pardisan, Tabarok, Samen al-Hejaj, Arman en Badr Tous.
Het Padideh-Shandiz-instituut is een van de tientallen financiële firma’s die in verschillende steden gesticht werden door gevestigde Iraanse regimefunctionarissen om de toch al geringe spaartegoeden en bezittingen van de gewone mensen te plunderen.
Padideh Shandiz, dat nauwe banden heeft met het Islamitische Revolutionaire Garde-Corps van het regime, prijst zichzelf aan als een internationaal toerisme-ontwikkelingsbedrijf, actief in restaurants, toerisme en in de bouw, en lokte investeerders met hoge rendementen op hun aandelen in projecten in Shandiz, een voorstad van Mashhad, en in een resort op het eiland Kish. Hun adverteringscampagne op de staatstelevisie werd algemeen beschouwd als een garantie dat het regime achter het bedrijf stond.
In januari 2015 kwam in het bedrijf een grote fraude ter grootte van € 30,3 miljard aan het licht, onder de verdenking de aandelenkoersen gemanipuleerd te hebben. Veel mensen die in het bedrijf geïnvesteerd hadden, gingen kort daarop failliet.
Over Padideh Shandiz wordt bericht dat het een derde van de advertenties op Iraanse luchthavens voor zijn rekening nam, en dat het voor 5,1% van de advertentie-inkomsten van de nationale omroep IRIB zorgde.
In januari demonstreerden duizenden mensen in Mashhad, Teheran, Isfahan, Karaj, Kerman, Rasht, Shiraz en Yazd om hun afschuw tot uitdrukking te brengen, om te protesteren tegen een dergelijke plundering en om hun gestolen geld en eigendom terug te eisen.
Eerder al hadden slachtoffers van de zwendel gedemonstreerd in de buurt van het Iraanse gerechtshof in Teheran en scandeerden leuzen tegen de regering van mullah Hassan Rouhani, tegen de fundamentalistische rechtspraak en tegen het ministerie van Economische Zaken.
De Opperste Leider Ali Khamenei, bevelhebbers van de Revolutionaire Garde (IRGC), de meeste ministers, gouverneurs en vertegenwoordigers van Khamenei in verscheidene delen van het land werken samen bij het plunderen van de eigendommen van de mensen of bij het tenietdoen van de nationale welvaart, waarbij ze de overgrote meerderheid van het Iraanse volk in armoede, inflatie en werkloosheid dompelen, zonder een aandeel in de welvaart van de natie.

Iraanse leraren houden protest in Hamedan

Iraanse leraren houden protest in Hamedan

06 May 2016

Iraanse docenten protesteren in Hamedan

Iraanse docenten demonstreerden in Hamedan, west Iran voor hun rechten en meer loon en de vrijlating van opgepakte collega’s Zij hielden spandoeken omhoog en vroegen aandacht voor hun eisen.Verscheidene demonstranten werden gearresteerd omdat zij lid waren van verboden onderwijsvakbonde.

Iraanse regime is van plan om de mens te verblinden met een zuur volgende week

Iraanse regime is van plan om de mens te verblinden met een zuur volgende week

Details

04 May 2016

Het Iraanse fundamentalistische bewind in Tehran heeft het voornemen een man met zuur volledig blind te maken als straf onder de  brute vergeldingswet van de mullah’s, getuige een bericht vanuit Iran.

Mojtab Saheli ( Sabeqi ), 31, wiens linkeroog eerder blind werd gemaakt door het regime werd door de gevangenisautoriteiten op de hoogte gebracht dat zijn rechteroog met zuur zal worden blindgemaakt in de Gohardasht gevangenis in Karaj ten noordwesten van Tehran.

3 augustus 2009 werd hij beschuldigd van het blindmaken met zuur van een chauffeur in Qom, ten zuiden van Tehran. De rechtbank in Qom veroordeelde Saheli tot het met zuur blind maken aan beide ogen, een schadevergoeding en 10 jaar gevangenisstraf, volgens de harde wet tot vergelding van het regime.

3 maart 2015 werd hij blindgemaakt met zuur aan een oog in de Gohardasht gevangenis in tegenwoordigheid van de openbare aanklager in Tehran Mohammad Shariari en gevangenisbeambten, nadat deze draconische straf in hoger beroep werd bevestigd.

Mr Saheli zit momenteel vast in afdeling 2 van gebouw 4 van de Gohardasht gevangenis.

Hem was gezegd bloedgeld te betalen om te voorkomen dat het vonnis aan zijn rechteroog zou worden voltrokken.

De onmenselijke vergeldingswetgeving ( qisas ) wordt al 37 jaar gehanteerd tegen het Iraanse volk. Deze straffen stammen uit de middeleeuwen en tonen het reactionaire gezicht van het theocratische regime. Deze wrede straffen zijn ontegenzeglijk schendingen van het recht en gaan in tegen alle normen en principes van de moderne jurisdictie en de universele verklaring van de rechten van de mens en alle andere politieke en juridische akkoorden.

Deze straffen vormen ongetwijfeld een brute vorm van marteling en moeten worden veroordeeld door alle vrijheidslievende mensen.

Volgens de regels van de Koran en de moderne democratische Islam is  het belangrijkste in de srafwetgeving  het primaat van het dynamisme ( anders gezegd de interpretatie )

Volgens dit Islamitische primaat moet de wet geïnterpreteerd worden in de context van de sociale en maatschappelijke ontwikkeling en wetenschappelijke inzichten.

Het theocratische regime staat mijlenver van dit primaat en het maakt duidelijk dat onder dit bewind geen ruimte is voor reform of verandering.

Deze straf illustreert de buitengewone wreedheid van het Iraanse juridische systeem en legt het totaal negeren van menselijke waarden bloot van de mullahs. Wrede en onmenselijke straffen ter vergelding zijn geen gerechtigheid . Blind maken , steniging, amputaties en geselingen zijn vormen van lijfstraffen die volgens internationale rechtsnormen verboden zijn.

Dergelijke straffen zouden onder geen enkele conditie mogen worden uitgevoerd.

Iran regime change 4 gevangene in gevangenissen en in het openbaar

Iran regime change 4 gevangene in gevangenissen en in het openbaar

Details

09 May 2016 17:48

Er zijn sinds het aantreden van Rouhani meer dan 2300 executies uitgevoerd.

Maandag weden 2 gevangenen , Nasser Saidi ( Jafari ) en Mehdi Nabashi ( Nabashian ) opgehangen in Urumieh in NW Iran.

Een man Mohsen Bahaódini werd zondag in een gevangenis in Minab, Zuid Iran opgehangen.

Ook op zondag werd volgens persbureau Mersad een ongeïdentificeerde man opgehangen in het openbaar in Kermanshah ,West Iran.

Deze ophangingen    brengen het aantal executies sinds 10 april op 66, 3 van deze geëxecuteerden waren vrouwen en een van deze was minderjarig.

De toename van het aantal executies lijken instrumenteel in de onderdrukking van de toenemende sraatprotesten, vooral tijdens hoog bezoek van Europese ambtsbekleders en maken duidelijk dat  het predikaat gematigd het ware gezicht van dit middeleeuwse regime moet verhullen.

In haar jaarlijkse doodstrafrapport van Amnesty International over 2015 staat dat in 2015 977 doodstraffen heeft voltrokken, een toename in vgl. met het jaar daarvoor: 743

Iran alleen is verantwoordelijk voor 82% van de geregistreerde executies in het Midden Osten en Noord Afrika aldus de mensenrechtenorganisatie.

Sinds Hassan Rouhani’s aantreden hebben meer dan 2300 executies plaatsgevonden.

De speciale rapporteur over de mensenrechtensituatie van de V N concludeert dat in 2015 meer mensen werden geëxecuteerd dan in willekeurig welk jaar in de 25 jaar daarvoor.

Rouhani heeft expliciet deze executies gesteund als voorbeeld van God’s geboden en de wetten van het volk.

Iran – vrouwen: Atena Faraghdani wint Havel-Prijs 2016, twee dagen na vrijlating

  7 mei 2016

De Stichting Mensenrechten (HRF) benoemde de winnaars van de internationale Václav-Havel-Prijs voor positieve kritiek.

De laureaten zijn dit jaar de Iraanse cartoonist Atena Faraghdani, de Russische acteur Petr Pavlensky en de Uzbeekse fotojournalist Umida Akhmedova. Zij zullen geëerd worden met een ceremonie tijdens het Oslo Freedom Forum 2016 op woensdag 25 mei.

Atena Faraghdani was een  gewetensbezwaarde gevangene van het Iraanse regime.  Zij werd tot 12 jaar gevangenisstraf veroordeeld voor een cartoon die ze op social media gepost had, waarop Iraense parlementairen met dierenhoofden afgebeeld waren. Faraghdani was beschuldigd van “samenzwering tegen de nationale veiligheid”, “verspreiding van propaganda tegen het systeem,” en “belediging van parlementsleden.”

Toen ze in 2015 korte tijd werd vrijgelaten, publiceerde Faraghdani over de slechte behandeling die gevangenen in Iraanse gevangenissen ondergaan en werd prompt weer in de gevangenis vastgezet. Faraghdani ging toen in hongerstaking en kreeg in de gevangenis een hartaanval. Haar zaak leidde tot de social-media-campagne #Draw4Atena, met cartoonisten van over de hele wereld, die een deel van hun werk in dienst van haar zaak stelden. Faraghdani werd op 3 mei 2016 vrijgelaten. 
“De Iraanse Minister van Buitenlandse Zaken verklaarde onlangs dat Iran geen mensen opsluit wegens hun overtuiging. Dit is een flagrante leugen, en de opsluiting van Atena Faraghdani ontmaskert dergelijke uitspraken,” verklaarde de voorzitter van het Havel-Prijs-comité, Thor Halvorssen. 
De drie Havel-Prijs-laureaten zullen een kunstzinnige representatie van de “Godin van de Democratie” ontvangen. De laureaten zullen bovendien onder elkaar een prijs van 350.000 Noorse kronen verdelen.
De Havel-Prijs-ceremonie wordt live online uitgezonden op oslofreedomforum.com. De Stichting Mensenrechten (HRF) is een onafhankelijke non-profit-organisatie die over de hele wereld mensenrechten bevordert en beschermt, met speciale aandacht voor gesloten gemeenschappen. (Human Rights Foundation-website – 5 mei 2016)

Britse regering: mensenrechtensituatie in Iran blijft zorgwekkend

8 mei 2016

Mensenrechtenverslag van het Britse Foreign Office: Het hoge aantal executies in Iran is bijzonder verontrustend. De speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in Iran is van mening dat er in 2015 in Iran 966-1025 personen zijn geëxecuteerd, een aanzienlijke stijging ten opzichte van 2014 en het hoogste aantal sinds een decennium.

Het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft in april het mensenrechtenverslag van 2015 van de regering van Groot-Brittannië gepubliceerd. Daarin staat dat de mensenrechtensituatie in Iran nog steeds aanleiding geeft tot grote bezorgdheid. Het hoge aantal executies dat door het regime van Teheran is voltrokken is "bijzonder zorgwekkend".

Londen, februari 2016: Iraanse ballingen en mensenrechtenactivisten protesteren tegen de executies en het schenden van de mensenrechten in Iran.

"Toen hij in 2013 gekozen werd kondigde president Rohani aan dat hij de rechten en vrijheden van de Iraanse burgers wilde verbeteren. Hij heeft ook hervormingen beloofd inzake de discriminatie van vrouwen en etnische minderheden en met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting. Er zijn echter maar weinig aanknopingspunten voor een positieve verandering", aldus het rapport.
"In sommige gevallen lijkt de situatie in Iran zelfs te zijn verslechterd. Het hoge aantal executies is bijzonder verontrustend. De speciale VN-rapporteur voor de mensenrechten in Iran is van mening dat er in 2015 in Iran 966-1025 personen zijn geëxecuteerd, een aanzienlijke stijging ten opzichte van 2014 en het hoogste aantal sinds een decennium."
Het mensenrechtenverslag bekritiseert ook het feit dat in Iran de meeste kranten, TV- en radiozenders door het regime gecontroleerd worden, en dat de toegang tot internet en sociale media sterk wordt beperkt. "Journalisten, bloggers en mensenrechtenactivisten worden regelmatig in hechtenis genomen. In november werden meer dan 170 mensen gearresteerd wegens berichten die ze hebben gepubliceerd via de social media".
"Vrouwen genieten in Iran niet dezelfde rechten en privileges als mannen en worden nog steeds gediscrimineerd. Getrouwde vrouwen moeten bijvoorbeeld toestemming van hun man hebben om het land te verlaten, en het kan hen verboden worden naar het buitenland te reizen als hun echtgenoot het formulier niet ondertekent dat nodig is om een ​​paspoort te krijgen of te verlengen".
Hoewel sommige religieuze minderheden in de grondwet formeel beschermd zijn, worden in Iran veel niet-moslims gediscrimineerd. Als moslims proberen van geloof te veranderen kan dat leiden tot vervolging. Er wordt bijvoorbeeld regelmatig gemeld dat leden van christelijke "huiskerken"' gearresteerd worden. In 2015 zijn er verschillende winkels van leden van de Baha'i-gemeenschap  door de autoriteiten gesloten omdat de eigenaars zich hielden aan de feestdagen van deze religieuze gemeenschap.

Het Verenigd Koninkrijk zal doorgaan met haar inspanningen om de mensenrechtensituatie in Iran te verbeteren en zorgwekkende trends in Iran aan te pakken,  zoals de stijging van het aantal doodvonnissen, het executeren van minderjarigen en de aanhoudende vervolging van religieuze minderheden, aldus het verslag. De Britse regering heeft ook meegewerkt aan het verlengen van de EU-sancties tegen meer dan 70 ambtenaren van het Iraanse regime wegens ernstige schendingen van de mensenrechten.

Iraanse studenten betuigen steun aan politieke gevangenen

Donderdag, 5 mei 2016

Studenten van de Teheraanse Polytechnische Universiteit (Amirkabir University of Technology) hebben hun solidariteit en steun betuigd aan wegens hun politieke opvattingen in Iran gevangengezette docenten.
De studenten hadden op zondag 1 mei ondersteunende uitspraken en foto’s van de gevangengezette docenten opgehangen, waarvan een aantal op het moment in hongerstaking zijn in de beruchte gevangenissen van het regime.
Esmail Abdi en Mahmoud Beheshti Langroudi, twee docenten die in de Evin-Gevangenis vastzitten zijn, nu in hongerstaking.
Een andere politieke gevangene, Ali Moezzi, wiens verwanten lid zijn van de voornaamste Iraanse oppositiegroepering, nl.  People’s Mojahedin Organization of Iran (PMOI of MEK), heeft aangekondigd dat hij zich vanaf vrijdag wil aansluiten bij de hongerstaking van Abdi en andere politieke gevangenen als teken van solidariteit.
Los daarvan betuigden studenten van de Medische Universiteit van Qom hun steun voor de politieke gevangene Omid Kokabee. Zaterdag 30 april hielden de studenten spandoeken en tekeningen omhoog met de oproep tot vrijlating van Kokabee uit de gevangenis.
Kokabee, een 34-jarige natuurkundige, onderging vorige maand een operatie om zijn door kanker aangetaste rechternier te verwijderen. Zijn verwanten hadden herhaaldelijk gewaarschuwd voor zijn problematische gezondheidstoestand, maar het mullah-regime negeerde systematisch hun waarschuwingen, en dat al sinds de vijf jaar van zijn gevangenschap.
Mensenrechtengroeperingen verklaren dat Kokabee een gewetensbezwaarde gevangene is die alleen gevangengehouden wordt wegens zijn weigering aan militaire projecten in Iran mee te werken en wegens schijnbeschuldigingen wegens zijn op zich legitieme wetenschappelijke banden met academische instellingen buiten Iran.

In mei 2012, na een oneerlijk proces bij de zogenaamde Revolutionaire Rechtbank van het regime, waar geen bewijs tegen hem geleverd werd, werd hij tot 10 jaar gevangenisstraf veroordeeld wegens het onderhouden van “contacten met een vijandige regering,” aldus Amnesty International. Zijn veroordeling werd ook in beroep in augustus 2012 bevestigd.
Volgens mensenrechtengroeperingen hebben de Iraanse autoriteiten in het verleden op misdadige wijze de toegang van Kokabee tot medische behandeling steeds weer uitgesteld. In 2012, na een eerste onderzoek, waarbij een tumor vastgesteld werd, moest Kokabee een lange wachttijd doormaken vóór hij de toestemming kreeg om van de gevangeniskliniek naar een gespecialiseerd  hospitaal overgebracht te worden.

In een open brief, vanuit de gevangenis geschreven in april 2013, schreef Kokabee: “Tijdens ondervragingen, die tijdens eenzame opsluiting doorgevoerd werden, terwijl de hele communicatie met mijn familie en de buitenwereld afgesneden was, en terwijl ik voortdurend onder druk gezet en bedreigd werd, en daarbij nieuws kreeg voorgeschoteld over de ellendige fysieke en geestelijke staat van mijn familie, werd ik keer op keer gevraagd verschillende versies van mijn persoonlijke geschiedenis na 2005 op te schrijven.”

Godsdienstvrijheid ‘onder vuur’ in Iran, zegt VS rapport

03 mei 2016

 De godsdienstvrijheid in Iran verslechtert, volgens een nieuw rapport van de regering van de Verenigde Staten 

Religieuze minderheden zijn onderworpen aan arrestatie, marteling en zelfs terechtstelling
“in de eerste plaats of geheel op basis van het geloof van de beschuldigde” schreef de VS Commissie voor Internationale Godsdienstvrijheid in een rapport dat maandag werd gepubliceerd.

De bevolking van Iran is voor 99% moslim, voor het merendeel sjiitische moslims.
Volgens het rapport discrimineert het regime van de mullahs mensen met andere geloven – zoals soenitische moslims en christenen – die geconfronteerd worden met “toenemende schending van  godsdienstvrijheid”.

“Vanaf februari 2016 zijn ongeveer 90 christenen oftewel gevangen gezet, gedetineerd of ze zijn in afwachting van hun rechtszaak vanwege hun levensovertuiging en activiteiten,” tekent  het rapport aan.

“Sinds president Hassan Rouhani verkozen is in 2013, is het aantal leden van religieuze minderheidsgroepen dat in de gevangenis zit om hun geloof toegenomen” voegt het rapport er aan toe.

Het rapport verschijnt op het moment dat Obama’s regering kritiek krijgt voor het deelnemen aan nucleaire besprekingen met het regime van Iran ondanks de zorgen rond de mensenrechtensituatie in het land, rapporteerde The Hill maandag.

Het rapport moedigde Obama’s regering aan om “zich ervan te verzekeren dat schendingen van geloofsvrijheid of van de vrijheid van levensovertuiging en daarmee samenhangende mensenrechten onderdeel uitmaken van de multi- of bilaterale discussies met de Iraanse regering bij elke gelegenheid die zich voordoet en om voort te gaan met nauw samen te werken met Europese en andere bondgenoten bij het uitoefenen van druk door een combinatie van advocatuur, diplomatie en gerichte sancties”.

4 Mei De Nationale Dodenherdenkingen

Gezondheidstoestand van Iraanse politieke gevangenen verslechtert

Gezondheidstoestand van Iraanse politieke gevangenen verslechtert

Dinsdag, 26 april 2016   

 

De gezondheid van verschillende Iraanse politieke gevangenen, die geen medische behandeling mochten krijgen, ondanks het feit dat zij aan allerlei ziektes lijden, is verslechterd, volgens lokale rapporten.

Politieke gevangene Hadi Qaemi, die familie is van leden van de Iraanse oppositie, lijdt aan diverse ziektes, waaronder hoge bloeddruk en prostaatkanker in Afdeling 7 van de beruchte Evin Gevangenis in Teheran.

Qaemi werd eind 2009 thuis gearresteerd door agenten van het ministerie van Veiligheid en in eenzame opsluiting geplaatst in Afdeling 209 in de Evin Gevangenis in vervolg op grote anti-regime protesten.

De Iraans-Koerdische politieke gevangene Afshin Sohrabzadeh, 23 jaar, die opgesloten zit in de Minab Gevangenis in Zuid-Iran, krijgt geen fatsoenlijke medische behandeling ondanks een brief van doktoren waarin staat dat het noodzakelijk is dat hij buiten de gevangenis tot een ziekenhuis wordt toegelaten.
Aangenomen wordt dat Sohrabzadeh darmkanker heeft en er wordt gezegd dat zijn toestand steeds slechter wordt.
Hij heeft zijn lippen aan elkaar genaaid en is al twee weken in hongerstaking uit protest tegen de weigering om hem medische zorg te geven.
Hij werd in juni 2009 gearresteerd door de veiligheidsagenten van het regime.
Het gerechtshof van de mullah in Sanandaj, in West-Iran, beschuldigde hem van “moharebeh” of  “vijandschap jegens God” vanwege zijn bijdrage aan een Koerdische oppositie groep.

Over Abdolfattah Soltani, vooraanstaand jurist die aanvankelijk politieke gevangenen verdedigde en die nu zelf gevangen zit wegens gewetensbezwaar in de Evin Gevangenis, wordt gezegd dat hem medische behandeling onthouden wordt ondanks zijn hartprobleem, wisselende bloeddruk en chronische rugpijn en pijn in zijn nek.
Hij werd gearresteerd in juni 2009 door agenten van het beruchte Ministerie van Veiligheid (MOIS) van het regime en overgebracht naar Afdeling 209 van de Evin Gevangenis.
Hij werd beschuldigd van propaganda tegen het regime en het afnemen van interviews in de media over de situatie van zijn cliënten en hij werd veroordeeld tot 18 jaar gevangenisstraf.
Hij mag ook zijn beroep 20 jaar niet beoefenen.

De Iraans-Koerdische politieke gevangene Hassan Farji, 31 jaar, in de Orumieh (Urmia) Gevangenis in Noordwest-Iran is in afwachting van het voltrekken van zijn doodsstraf, volgens verslagen van de gevangenis.
Mr. Farji was vijf jaar geleden gearresteerd in het nabijgelegen Bukan door Iraanse beruchte veiligheidsagenten van het regime.
Farji’s familie zegt, dat de rechter van het regime, president van de rechtbank waar zijn zaak voorkwam, hem beschreef als “een contrarevolutionair” die “het zeker verdient te worden geëxecuteerd”.

Iraanse politieke gevangene schrijft de VN rapporteur over schending van rechten

Iraanse politieke gevangene schrijft de VN rapporteur over schending van rechten
 

29 april 2016

De Iraanse politieke gevangene Masoud Arab Choobdar heeft vanachter de tralies geschreven naar de speciale rapporteur van de VN voor mensenrechten in Iran over de afschuwelijke schendingen waarmee dissidenten geconfronteerd worden in Iraanse gevangenissen.

In zijn brief aan speciaal rapporteur Ahmed Shaheed benadrukte Arab Choobdar in het bijzonder de mishandeling van politieke gevangenen in de beruchte Gohardasht (Rajai Shahr)
Gevangenis in Karadsch, ten noordwesten van Teheran.

Hier volgt de tekst van zijn brief, die de Gohardasht Gevangenis uit is gesmokkeld:

Mijn naam is Masoud Arab Choobdar. U zult zich mij inmiddels wel herinneren. Ik ben die gevangene die al vier jaar in deze gevangenissen van de anti-humane regering vast zit onder de barste omstandigheden. U bent zich vast en zeker bewust van wat er speelt en van mijn problemen in de gevangenis, zoals ik u die heb toegelicht in mijn vorige brieven. U bent zich volledig bewust van mijn gezondheidsproblemen, van de situatie rond mijn ziekte en van de onmenselijke behandeling waarmee ik in de gevangenis te maken heb.

Martelen en fysiek straffen van gevangenen

Deze keer wil ik weer de steeds maar ernstiger wordende zaken uitleggen die ik heb meegemaakt met gevangenisautoriteiten in de Gohardasht Gevangenis. Zij hebben mij verboden de Hall waarin ik gevangen zit te verlaten. Ik heb zelfs niet het recht om de ziekenboeg van de gevangenis te bezoeken voor medische behandelingen. Met het oog hierop, heb ik ook het hoofd van de gang, de heer Shojaee bezocht. Bij dit bezoek was ook het hoofd van de gevangenis, de heer Mohammad Mardani, aanwezig. Ik had mijn mond nog niet opengedaan, toen plotseling het hoofd van de gevangenis gewaarschuwd werd en hij onmiddellijk door de achterdeur van de afdeling vertrok. Na enkele minuten hoorde ik het geluid van kreten van pijn. Toen ik door de achterdeur de hoofdhall binnen liep, was ik getuige van een pijnlijk tafereel pal voor mij. Ik weet niet hoe ik dat moet beschrijven. Ik kan alleen maar zeggen dat ik twee jaar lang de verslagen en overtredingen gezien had van wreedheden bij de veiligheidspolitie, maar waar ik deze keer met open ogen naar stond te kijken, was noch een vorm van wreedheid noch van fysieke foltering. Het kan uitsluitend worden beschreven als gewelddadig gedrag dat mij deed denken aan de aanvallen van een troep jakhalzen of hyena’s in het bos.

De gevangenisbewaarders waren de twee gevangenen aan het aanvallen en smeten woest met hen, vertrapten ze en schopten erop los, alsof zij uit zulke aanvallen voldoening zouden halen.
De bewakers sloegen de gevangenen zó, dat het wel een wedstrijd leek. Ze verdrongen elkaar als jakhalzen en roofdieren om de prooi te pakken. Alles wat ik kon horen was hun luide gebrul dat de hele Hall vulde. Naast het hoofd van de gevangenis waren de gevangenisafgevaardigde (Amirian), de directeur van Afdeling 2 (Hassan MahdaFivar), het hoofd van de afdeling eenzame opsluiting (Goudarzi), de chef van de gevangenisbewakers (Zolfali), de adjunct functionaris voor onderzoek naar de gevangenis (Mirzaii) en de chef van de bescherm-eenheid allemaal aanwezig. De twee gevangenen werden 20 minuten lang zwaar afgetuigd en bitter waren hun jammerklachten. Ach, genade en mededogen.

De kreten verstomden

Toen stopten de kreten en God alleen weet wat er met hen gebeurde. Zelfs geen stemgeluid viel er meer te horen. Ze waren al buiten bewustzijn geraakt.

Na dit incident, kwam het hoofd van de gevangenis de kamer waar ik zat, weer binnen. Hij bedreigde mij om tegen niemand een woord te zeggen over wat ik had gezien, anders zou hij mij ervoor straffen. Hij herinnerde mij er aan, dat ik de enige gevangene en ooggetuige was van dit incident daar. Vervolgens kondigde hij aan dat mijn verlof om van de afdeling af te gaan nog steeds niet verleend is. Toch kon ik niet langer stil blijven. Door zulke maatregelen kan ik mijn familie niet zien, geen boeken lezen en niet naar de gezondheidscentra. Ik kon niet langer stil blijven tegenover zulk onwaardig gedrag jegens gevangenen. Opnieuw waren slogans over de Islamitische ‘menselijke waardigheid” en “mensenrechten” die Ali Khamenei had uitgesproken, omgevormd tot het slaan en trappen van een menselijk wezen.
De burgerrechtmotieven, die door de gebroeders Larijani in de rechtsgang beklemtoond zijn,
werden getransformeerd tot een knuppel die op de rug van deze weerloze mensen slaat en er littekens achterlaat. U heeft hierover nog geen nieuws ontvangen. Ik moet helaas vertellen, dat juist op dit moment, terwijl ik u schrijf, weer een gevangene te maken heeft met het andere eind van knuppels en electroshock-apparaten. e gevangene wordt gemarteld door de uitvoerders van het directoraat van de inlichtingendienst van de gevangenis.
Zulke folteringen en straffen vinden met regelmaat plaats in de Gohardasht Gevangenis.
Terwijl in internationale forums de Islamitische Republiek van Irak spreekt over mensenrechten en uw rapporten over dergelijke schendingen ontkent, moesten de politici in andere landen maar eens een kijkje nemen in de toestand binnenin Iran…. zelfs als hun dat geen goed doet. Ik kan niets anders meer vertellen, behalve dat onderdrukking en geweld diep in het hart zitten van deze dictatuur.

Masoud Arab Choobdar
Politieke gevangene in de Gohardasht (Rajai Shahr) Gevangenis in Karadsch – 26april 2016