Iran: Atena Farghadani feliciteerde Rouhani met zijn prestaties! inclusief het hoge aantal terechtstellingen ter gelegenheid van de “Week van de Regering.”

      24 augustus 2016

De cartoonist Atena Farghadani, die in januari 2015 gearresteerd werd voor het tekenen van een karikatuur van leden van Majlis (parlement) en die in mei 2016 weer vrijgelaten werd, feliciteerde Rouhani met zijn  prestaties, inclusief het hoge aantal terechtstellingen ter gelegenheid van de “Week van de Regering”.

“Week van de Regering.”

Ik feliciteer alle politici met de Regerings-week!

Felicitaties met het stijgende aantal doodvonnissen in Iran! Felicitaties met de vrouwen, mannen en kinderen die de straten afstropen op zoek naar voedsel! Felicitaties met het verdrietige werkloosheidscijfer! Felicitaties met de studenten die ertoe gebracht worden langs de straten en in de metro te leuren! Felicitaties met het stijgende kinderarbeidscijfer! Felicitaties met de gewelddadigheid en misdadigheid in de samenleving! Felicitaties met de toenemende verslaving en de toename van psychedelische drugs! Felicitaties met de tragedie van de vrouwen in de Qarchak-Gevangenis! Felicitaties met de afzetterij en de voortrazende inflatie! Felicitaties met het stijgende aantal zelfmoorden! Felicitaties met de onvoorzichtige omgang met de watercrisis! Felicitaties met de onderdrukking van de harde werkers in plaats van hun handen te kussen! Felicitaties met het sluiten van de fabrieken en de verwoesting van de particuliere sector en de industriële productie! Felicitaties met het culturele en historische erfgoed dat bijna volledig weggevaagd is! Felicitaties met de illegale importen! Felicitaties met de vernietiging van het boerenleven in Iran! Felicitaties met het vluchten van studenten, zakenmensen en elites uit Iran! Ten slotte wil ik u ter gelegenheid van de Regerings-Week van harte feliciteren met het astronomische salaris dat u ontvangt voor het grootse werk dat u verricht ...!

Zeven jongeren in dodencellen in gevangenissen in West-Iran

Vrijdag, 19 augustus 2016

De identiteit van zeven zich in dodencellen bevindende jeugdige criminelen is nu bekend geworden.
Allen zijn ze ter dood veroordeeld toen ze nog minderjarig waren, en sommige zijn ook nu nog geen 18 jaar, aldus informatie vanuit Iran.
Het mullah-regime heeft er de gewoonte van gemaakt jeugdige ter dood veroordeelden in de gevangenis vast te houden tot zij 18 worden, om hen vervolgens terecht te stellen.

In de Centrale Gevangenis van Saqqez, Noordwest-Iran:
Ra'ouf Hassani (geboren op 27 januari 1997) –19 jaar oud
• gearresteerd op 8 augustus 2013 – 16 jaar oud
• Ter dood veroordeeld in april 2015 – 18 jaar oud
Nasser Khezri (geboren in september 1998) – 17 jaar oud
• Gearresteerd in november 2014 – 16 jaar oud
• Ter dood veroordeeld op 20 juli 2016 – 17 jaar oud
• Dossier is naar het Opperste Gerechtshof gestuurd met het oog op het definitieve vonnis
Azad Mohammadzadeh (geboren op 13 juli 1997) – 19 jaar oud
• Gearresteerd in maart 2013 – 15jaar oud
• Ter dood veroordeeld in oktober 2015 – 18 jaar oud

In de Centrale Gevangenis van Sanandaj, West-Iran:
Yadollah Rahimzadeh (geboren op 10 november 1997) – 18 jaar oud
• Gearresteerd in april 2014 – 16 jaar oud
• Ter dood veroordeeld op 16 juli 2016 – 18 jaar oud
• Vóór zijn arrestatie werkte Rahimzadeh als kinderbegeleider
In de Gevangenis van Miandoab, Noordwest-Iran:
Khaled Rassouli (geboren op 20 september 1995) – 20 jaar oud
• Gearresteerd in september 2011 – 15 jaar oud
• Ter dood veroordeeld in januari 2015 – 19 jaar oud

In de Bukan-Gevangenis, Noordwest-Iran:
Saleh Teymouri (geboren op 8 mei 1996) – 20 jaar oud
• Gearresteerd in september 2011 – 15 jaar oud
• Ter dood veroordeeld op 12 juli 2014 – 18 jaar oud

As'ad Rasoul-Nejad (geboren op 7 oktober 1996) – 19 jaar oud
• Gearresteerd op 5 april 2012 – 15 jaar oud
• Ter dood veroordeeld in 2015 – 18 jaar oud

Stop executies in Iran, ik haat de doodstraf

23 augustus, 2016

De moeder van Reyhaneh Jabbari, Shole Pakravan, postte een tekst op haar Facebook-pagina, over haar reis naar Koerdistan en haar bezoek aan de families van de onlangs geëxecuteerde soennitische gevangenen. De onderstaande tekst is een samenvatting daarvan:

"Ik haat de doodstraf. Executie is walgelijk ongeacht de misdrijf. Er zijn duizenden redenen jegens deze haat. Ik wil graag een van deze vertellen.

Het was een kans om met Shahnaz te reizen. We namen de bus binnen een uur en reisden af naar een land dat rouwt om de martelaren die hun leven opgeofferd hebben en zonder afscheid zijn vertrokken. Uren verstreken. Shahnaz en ik staarden naar de donkere en bochtige weg. Soms deelden we gedachten. Shahnaz sprak over het hoofd van Mostafa, die bedekt was met bloed en ik vertelde haar over de gesloten ogen en lippen van Reyhane. We hebben gehuild. Mahnaz haar ogen werden rood bloeddoorlopen. Ze vertelde over Mostafa zijn doorboorde schedel, die in bloed gedoopt was. Mijn lichaam werd gevoelloos; zoals Reyhaneh haar lichaam aanvoelde toen ik haar omhelzde bij het diepe put. We kwamen rond 1500 uur aan bij de terminal. De broer, zuster en de vrouw van een geexcuteerd man wachtten op ons.

Binnen een paar uur bezochten we de moeders van twee geëxecuteerde gevangenen. We zijn in Sanandaj, provincie Koerdistan, de thuisbasis van Bahram en Shahram. Ik zit op de grond terwijl ik luister naar de verhalen van deze familieleden. Ze leggen mij uit wat hen is aangedaan in de afgelopen zeven jaar. Ik wilde weten hoe ze de tijd doorbrachten tijdens de reis van Sanandaj naar Behesht-e Zahra Begraafplaats (gelegen in het zuidelijke deel van Teheran) .Welke taferelen speelden zich af tijdens de reis? Hoe kwamen ze terug uit Teheran en hoe zij zich nu voelen? Hoe hebben ze het hoofd geboden aan de brute agenten die hen weerhielden van het houden van een begrafenisplechtigheid? Ik hoorde de hartverscheurende kreet van een oude vrouw, die de foto's van haar kinderen in haar hand hield. Ze schreeuwt Shahram luid.

De vader bracht de fotolijstjes van zijn twee jonge zonen. Bahram was geboren in 1990. Hij werd vier jaar geleden geëxecuteerd zonder ooit zijn geliefden te kunnen omhelzen in de vuile visitatie ruimten. Voorafgaand aan de executie, verdeelde hij al zijn spullen tussen de mede gevangenen evenals aan zijn broer. Dat waren de geschenken van een opgegeven man. Bahram zijn familie was amper hersteld van deze weeklagen alvorens Shahram ook werd geëxecuteerd. Hij was geboren in 1987. Hij werd zonder afscheid te nemen van zijn familie geëxecuteerd. Hij werd samen met zijn medegevangenen geëxecuteerd. Zijn lippen gesloten en zijn voeten geboeid. Niemand weet wat hem is overkomen. Tijdens de begrafenisplechtigheid werd er een zwarte plek getroffen op zijn schouder. De knuppel had zijn lichaam gekneusd. Tijdens de ceremonie waren zijn handen en voeten niet te zien. Shahram zijn bezittingen werden in beslag genomen en geplunderd.

Met een zware pijn in mijn hart bezocht ik de andere families; niet per se voor vaders en zonen, maar vooral om de moeders, vrouwen en de kinderen die in de steek waren gelaten. Ik zag een meisje wiens situatie op die van Reyhaneh leek. Twee jaar geleden, zei ze tegen me: 'Moeder! Deze gebeurtenissen hebben mij lessen geleerd, waar ik voorheen geen besef van had, dat er kleine meisjes zijn, die beroofd worden van het zien en knuffelen van hun moeder "

Iran verbiedt concerten in universiteiten

       25 Augustus 2016

De onderminister van Wetenschap maakte duidelijk dat kampeertrips in het kader van co-educatie niet meer zijn toegestaan voor studenten. Hij zei ook dat “het geven van concerten in universiteiten verboden is.”

Op 21 augustus 2016 rapporteerde Persagentschap “Mehr” (dat samenwerkt met het Ministerie van  Inlichtingen) dat Seyed Zia Hashemi in een jaarlijkse bijeenkomst, samen met de leiders van de Basij organisatie van studenten  (onderdrukkende  paramilitaire eenheid van het regime) in Mashhad, met nadruk wees op de wet die zegt dat concerten in universiteiten verboden zijn en dat ook studententrips verboden zijn. Hij stelde dat dit “in 2009 is geratificeerd en dat dus de trips verboden zijn. Dit omvat alle culturele, wetenschappelijke, industriële en educatieve trips. Omdat voor sommige studierichtingen een persoonlijke trip noodzakelijk is, wordt dit bij uitzondering toegestaan, mits de professor meegaat met de studenten. We hebben rekening gehouden met problemen die zijn ontstaan."

Hij merkte tevens op dat: "geen enkele studententrip is toegestaan. Tot dusver is gerapporteerd dat 40 co-educatie trips hebben plaatsgevonden zonder supervisie van de universiteit. We hebben daarop direct maatregelen genomen."

Het verdient te worden vermeld dat op maandag 8 augustus 2016 het Ministerie van Wetenschap bekend maakte dat er in het verleden nooit concerten zijn gegeven in universiteiten en dat dat ook vandaag niet het geval is.

Recentelijk hebben de Imams van het vrijdaggebed van het Mullah regime zich uitgesproken tegen concerten in o.a. de volgende steden: Mashhad, Ramsar, Tonekabon, Sirjan, Khvaf en Anbarabad.

Iran : Voormalige arbeiders van Dehloran Cement Fabriek protesteren

Maandag, 22 augustus 2016   

Een groep voormalige arbeiders van de Dehloran fabriek hebben zich, samen met hun families, op zondag verzameld om te protesteren bij de stadspoort, zeggen bronnen bij het aan het regime trouwe Nassim Dehloran nieuwsagentschap.

Zij protesteerden tegen hun ontslag bij de Dehloran fabriek afgelopen jaar, wat tot gevolg had dat velen geen werk meer konden vinden. De meeste mensen die werden ontslagen hadden minstens 7 jaar werkervaring in het bedrijf.

De ontslagen volgden op 15 maanden waarin geen salarissen werden uitbetaald; heel veel gezinnen raakten in grote financiële problemen en moesten hun bezittingen verkopen om te kunnen overleven.

De Dehloran Cement Fabriek stelde dat ze uitsluitend nog arbeiders kunnen aannemen met een tijdelijk contract van 3 maanden.

Volgens rapporten van “Inside of Iran” leidt de hoge werkeloosheid tot dakloosheid en prostitutie

Iran : Sirjan - studenten aan de Farhangian universiteit protesteren bij het Departement van Educatie

NCRI – Op donderdagmorgen 18 augustus, hebben studenten van de Farhangian universiteit in Sirjan gedemonstreerd tegen oneerlijke toewijzing van de steden waar de studenten moeten gaan werken.

De studenten verzamelden zich voor het kantoor van de leider van het vrijdaggebed en marcheerden daarna naar het Departement van Educatie voor een demonstratie. De studenten uitten hun ongenoegen over de toewijzing van de steden waar ze moeten gaan werken.

Tientallen Sirjan studenten die door de Farhangian universiteit in 2012 zijn aangenomen, door te slagen voor hun toelatingsexamen, protesteerden bij het Departement van Educatie tegen het niet nakomen van beloften betreffende hun toekomstige werkplaats.

De studenten zeiden: “Het Departement van Educatie had beloofd dat iedere student, na het met goed gevolg doorlopen van de universiteit, zou mogen werken in zijn/haar eigen stad; maar deze belofte wordt 

Bestrijding van wijdverbreide onrust, Irans Revolutionaire Garde richt zich op 450 gebruikers van social media

      23 augustus 2016

Na het openbaar maken van een schokkende audio tape door de familieleden van Hossein-Ali Montazeri - Khomeini’s voormalig erfgenaam – over het bloedbad 28 jaar geleden (14 augustus 1988) van 30.000 politieke gevangenen door het Iraanse regime, werd deze tape verspreid via sociale netwerken.

Vandaag, 23 augustus 2016, meldt De Associated Press uit Teheran, dat:
 “De cyber-arm van Irans machtige Revolutionaire Garde zegt dat zij in de laatste weken 450 beheerders van social media groepen hebben opgeroepen, vastgezet en gewaarschuwd.”

De aankondiging op dinsdag, gepubliceerd op een website die banden heeft met de cyber arm van de Garde, zegt, dat degenen die zijn vastgezet, gebruik maakten van social media zoals de berichten-app ‘Telegram’, die populair is in Iran.

De aankondiging meldt dat degenen die vastgezet of opgeroepen zijn, stukken hebben geplaatst die als immoreel worden beschouwd of die religieuze overtuigingen beledigden.
Het bericht meldt dat de Garde actie ondernam nadat “gerechtelijke procedures” afgerond waren.
In mei kondigden de autoriteiten een operatie aan gericht op degenen die betrokken zijn bij
publiceren op Instagram. 

Hongerstaking in Zweden vraagt aandacht voor de moord op politieke gevangenen in Iran

         

    

In Zweden wonende Iraniërs zijn in hongerstaking in Stockholm uit solidariteit met de slachtoffers van de recente massa-executies in Iran. Ze riepen de Zweedse regering op om de eerbiediging van de  mensenrechten in Iran tot het belangrijkste punt te maken bij de toenadering tot het mullah-regime.
Leden van de Zweeds-Iraanse gemeenschap begonnen een driedaagse hongerstaking afgelopen donderdag op Mynttorget, Stockholm, om de aandacht te vestigen op de alarmerende mensenrechtensituatie in Iran en op de recente massa-executies van Soennitische politieke gevangenen in het land.
De demonstranten in Stockholm drongen er bij de Zweedse regering op aan het bloedbad van 1988 als een misdaad tegen de menselijkheid te erkennen en zowel bij de Europese Unie als bij de Verenigde Naties actief te worden met de eis de verantwoordelijken voor deze afschuwelijke misdaad voor het Internationale Strafgerechtshof te berechten.

Op 2 augustus heeft het regime minstens 25 Soennitische politieke gevangenen terechtgesteld. Op 9 augustus werd nog een politieke gevangene opgehangen, Mohammad Abdollahi.

Iraniërs in Berlijn in hongerstaking uit solidariteit met de Iraanse politieke gevangenen

Vrijdag, 12 augustus 2016

 In Duitsland wonende Iraniërs maken de tweede dag van hun driedaagse hongerstaking door en demonstreren in Berlijn met een oproep aan de Duitse regering om elke verdere toenadering tot het Iraanse regime afhankelijk te maken van een beëindiging van de terechtstellingen en van de schendingen van de mensenrechten.
Ze kwamen bijeen bij het beroemde Berlijnse Brandenburg Tor en eisten de juridische vervolging van functionarissen van het mullah-regime wegens misdaden tegen de menselijkheid in Iran en hun rol bij het doden van 30.000 politieke gevangenen in 1988.
De demonstranten voerden een symbolische schijnexecutie uit en scandeerden slogans voor democratie en mensenrechten in Iran.

Iraniërs in Den Haag houden grote domonstratie ter herdenking van de moordpartij 1988

15 augustus 2016

De Nederlands-Iraanse gemeenschap heeft er bij de Nederlandse regering op aangedrongen om de terechtstellingen in Iran categorisch te veroordelen en om met bondgenoten op te treden en te pleiten voor een onmiddellijke stopzetting van executies en marteling in Iran.

Iraniërs die in Den Haag  wonen hebben het plan opgevat om op zaterdag een grote demonstratie en protestmars te houden en zo internationale aandacht te trekken voor de voortdurende verschrikkelijke schendingen van de mensenrechten door het regime van de moellahs en ook om de slachtoffers te gedenken van de moordpartij in Iran in 1988 van politieke gevangenen.

De Iraanse gemeenschap in Holland is van plan om de protestmars te organiseren die loopt vanaf het gemeentehuis in Den Haag helemaal tot aan het Centraal Station op zaterdag 20 augustus.

De demonstratie en de protestmars zullen plaatsvinden tussen 15:00 tot 18:00 uur.

De mensen die het plan van Vrij Iran steun verlenen zijn voornemens er bij de Nederlandse regering op aan te dringen om de vervolging te ondersteunen van de ambtenaren van het Iraanse regime bij het Internationale Strafhof (ICC) voor “misdaden tegen de menselijkheid” voor hun rol in het bloedbad van 30.000 politieke gevangenen in de zomer van 1988.

De overgrote meerderheid van de slachtoffers van de 1988-Moordpartij waren aangesloten bij de belangrijkste Iraanse oppositie.

Een aantal van de Iraniërs die in Holland wonen hebben vorige week een hongerstaking van drie dagen gehouden bij de Nederlandse parlementsgebouwen om de aandacht te vestigen op de hachelijke situatie van Iraanse politieke gevangenen en om de recente golf van massale terechtstellingen in Iran te veroordelen.

De Verenigde Naties en Amnesty International hebben de toename van terechtstellingen onder het regime van president Hassan Rouhani gerapporteerd. Onder zijn bewind zijn meer dan 2.600 mensen geëxecuteerd, van wie er tientallen de laatste 14 dagen zijn opgehangen, zo legden de demonstranten vorige week uit in Den Haag.

Iraans politiek gevangene wordt behandeling in hospitaal ontzegd

De Iraanse politieke gevangene Behnam Moosivand, die lijdt aan aambeien en een bloedende darm, werd eerder deze week door agenten van het regime de toegang geweigerd tot een behandeling in een ziekenhuis.

Zijn lichamelijke toestand is kritiek, ten gevolge van ondervoeding.

De ziekenafdeling van de beruchte Evin gevangenis in Teheran, waar hij is ondergebracht, deelde hem onlangs mee dat hij daar niet verder kon worden behandeld en dat hij voor behandeling naar een gespecialiseerd ziekenhuis buiten de gevangenis zou moeten gaan. Maar de beulen van het regime in Evin staan dat niet toe.

Op zondag 14 augustus werd dhr. Moosivand beloofd dat hij zou worden overgebracht naar het Taleqani hospitaal in Teheran. Hij werd opgeroepen om 07:00 voor de transfer. De agenten van het regime stonden er op dat hij handboeien, voetboeien en kettingen droeg, ondanks zijn conditie. Omdat dhr. Moosivand protesteerde tegen de boeien, werd de transfer naar het hospitaal afgeblazen door de agenten van het regime.

Dhr. Moosivand werd op 13 juni 2016 gearresteerd en in de Evin gevangenis opgesloten. Eerder, in september 2014, was hij al opgesloten geweest in afdeling 350 van die gevangenis, waar hij een straf van 1 jaar moest uitzitten.

Moeders in Iran verzoeken een einde te maken aan de doodstraf

5 augustus 2016

De moeders van de Soennitische politieke gevangenen, die onlangs massaal zijn geëxecuteerd in Iran, hebben eerder deze week een verklaring afgegeven inzake de massa-executie van hun kinderen in Gohardasht (Rajai-Shahr) gevangenis in Karaj, ten Noord-Westen van Teheran, waarin zij deze massamoorden veroordelen.

De verklaring is als volgt: "De opeenvolgende executies, die leidde tot de moord van onze kinderen, is zonder enige vorm de van proces, jurdische vertegenwoordiging en of met respect voor internationale rechten van de mens voorafgegaan."

Zij vertellen over hun collectieve rouw voor  al die kinderen, die vermoord zijn door het Iraanse regime.

Ze zeiden: "In de afgelopen decennia hebben veel vrouwen de dood van hun kinderen in de duisternis en eenzaamheid moeten rouwen. Ze hebben gehuild en niemand veegde hun tranen weg of troostte hen ... Wij, als moeders, weten dat het verlies van een kind een eindeloze lijdensweg is; ongeacht of ze sterven aan de galg of door een geweerschot. Het lijden verdwijnt nooit en de nachtmerries laten ons niet los. "

Zij verklaren dat er veel van zulke moeders zijn, die niet zijn toegestaan ​te weten waar hun kinderen zijn begraven. Ze zoeken hun wreed afgenomen  kinderen, maar weinigen hebben de graven ooit gevonden.

De Rouwende Moeders verklaren hen, die overlevenden en geliefden zijn van degenen die zijn geëxecuteerd door deze wrede straf, bij te staan.

Hun verklaring eindigde met een oproep om de executies te stoppen en het regime van de mullahs te berechten voor hun misdaden tegen de mensheid. 

"We pleiten voor de ontmanteling van alle galgen in het hele land en eisen dat de verantwoordelijken voor de executies worden berecht voor hun misdaden tegen de mensheid."

Hongerstaking uit protest tegen de slachting onder politieke gevangenen aangericht door het Iraanse regime

Woensdag 10 augustus 2016 

Het protest in Den Haag

De Nederlands-Iraanse gemeenschap is woensdag aan een drie dagen durende hongerstaking en sit-in begonnen bij het parlement in Den Haag uit protest tegen het groeiend aantal executies in Iran en dan met name de zeer recente golf van terechtstellingen van politieke gevangenen door ophanging.

De Verenigde Naties en Amnesty International hebben rapport uitgebracht over het toenemend aantal terechtstellingen onder het regime van president Hassan Rouhani. Meer dan 2.600 mensen zijn geëxecuteerd, waarbij tientallen in de afgelopen twee weken onder zijn supervisie zijn opgehangen, zo legden de demonstranten in Den Haag uit.

De demonstranten willen hun solidariteit betuigen zowel met de families van degenen die terecht zijn gesteld als met politieke gevangenen die lijden onder martelingen en onder de dreiging van een executie zonder eerlijk proces.

De Nederlands-Iraanse gemeenschap heeft er bij de Nederlandse regering op aangedrongen om de terechtstellingen in Iran categorisch te veroordelen en om samen op te treden met bondgenoten om te pleiten voor een onmiddellijke beëindiging van executies en martelingen in Iran.

Dit protest van drie dagen valt ook samen met het bloedbad in Iran van 1998 van meer dan 30.000 politieke gevangenen. Deze 30.000 zaten hun straf al uit, toen zij in één actie  geëxecuteerd werden op basis van een fatwa, uitgevaardigd door Khomeini.

Amnesty International heeft dit bloedbad omschreven als een ‘misdaad tegen de menselijkheid’. De executies waren verordend door een Doods-Commité, benoemd door Khomeini. Leden van het Doods-Comité zijn tegenwoordig senior leden van de Rouhani regering en sommigen zijn zelfs minister.

De demonstranten hebben de VN Veiligheidsraad opgeroepen om een internationaal gerechtshof te vormen om degenen die verantwoordelijk zijn voor het bloedbad in Iran van 1998 te vervolgen.

Metro: Hongerstaking in Downingstreet om de massaexecuties in Iran te veroordelen.

Zaterdag 6 augustus 2016, 18:50

Het protest wordt gehouden als reactie op de dood van tenminste 20 soenitische gevangenen in de gevangenis bij Teheran op woensdag, op de herdenkingsdag voor 30000 politieke gevangenen die in 1988 door de staat (Iran) werden geëxecuteerd.

De executie werd scherp veroordeeld door de NCRI (National Council of Resistance in Iran), die hoopt dat de hongerstaking in Whitehall het ministerie van Buitenlandse Zaken onder druk zal zetten om de executies openlijk af te keuren.

Het protest wordt ook gehouden omdat 28 jaar geleden tienduizenden dissidenten door de Iraanse autoriteiten zijn geëxecuteerd.

Naast steun van de overheid van het Verenigd Koninkrijk hopen de hongerstakers ook op die van de Veiligheidsraad en van de Mensenrechtenraad van de VN.

Hossein Abedine de zegsman voor de NCRI vertelde aan Metro: “Er bestaat een grote zorg dat er terechtstellingen, zoals in 1988, plaats zullen vinden.” “De situatie in Gohardasht en in andere plaatsen in Iran is werkelijk veel slechter geworden”, zei hij.

“Ik denk dat het erg belangrijk is dat we steun van de regering van het VK krijgen, omdat een groot aantal parlementsleden en ‘Lords’ pas een verklaring hebben uitgegeven, waarin gepleit werd voor een grotere aandacht (steun voor de oppositie) betreffende Iran.”

Er bestaat grote zorg over de wrede terechtstellingen en martelingen.

Het is erg belangrijk dat de massamoorden in 1988 worden erkend als een misdaad tegen de menselijkheid en dat krachtige maatregelen worden getroffen.

Het protest zal worden gevoerd in Whitehall tussen 17:00 en 20:00 uur vandaag (zaterdag) en morgen en van 15:00 tot 19:00 uur maandag, echter de hongerstaking zal zonder meer worden voortgezet.

De hongerstaking heeft de steun van een aantal Britse parlementariërs, zoals de conservatieven Matthew Offord, Mike Freer en Bob Blackman, die hebben toegezegd bij de demonstratie aanwezig te zijn om hun steun te betuigen.

De Britse parlementaire commissie voor “Vrijheid in Iran” gaf gisteren uiting van hun geschoktheid over de executies in deze week.

De commissie vroeg ook aan de regering de terechtstellingen in 1988 als misdaad tegen de menselijkheid aan te merken.

In de verklaring stond: “Deze executies komen bij een verhoging van de druk, door de autoriteiten in Iran, op politieke gevangenen door strengere straffen en het onthouden van medische zorg in de gevangenissen”.

Het is weer eens duidelijk geworden dat de mensenrechtensituatie in Iran niet is veranderd, maar eerder is verslechterd op vele gebieden, zoals willekeurige arrestaties van burgers met een dubbele nationaliteit, onderdrukking van vrouwen en van Iraanse religieuze en etnische minderheden.

De Britse parlementaire commissie voor “Vrijheid in Iran” (BPCIF) veroordeelt met klem het voortdurend gebruik van de doodstraf van Teheran, die alleen maar is bedoeld om de tegenstand binnen de bevolking tot zwijgen te brengen.

Het Iraanse regiem kan niet langer worden toegestaan zich te verschuilen achter het begrip “matiging”. De internationale gemeenschap moet zich uitspreken tegen de systematische wreedheden, die dagelijks plaats vinden.

Bron: http://metro.co.uk/2016/08/06/hunger-strike-held-outside-downing-street-to-condemn-mass-execution-in-iran-6051844/

Shahram Ahmadi’s laatste boodschap voorafgaand aan zijn executie door het Iraanse regime

Op 2 augustus 2016 werd Shahram Ahmadi, samen met meer dan 20 andere politieke gevangenen, geëxecuteerd in de Gohardasht (Rajai-Shahr) gevangenis in Karaj, ten noordwesten van Teheran. Tijdens een interview voorafgaand aan zijn executie zei Shahram Ahmadi: “Rechter Moqiseh zei tegen me dat ik schuldig ben aan drie dingen: “Dat ik een Koerd ben, dat ik een Soenniet ben en dat ik tegen de regering ben. Op elk van deze feiten staat de doodstraf.”

Shahram Ahmadi voegt toe: “Dit is hal nummer 10 van afdeling 4 van de Rajai-Shahr gevangenis. 40 gevangenen binnen deze afdeling zijn veroordeeld tot de doodstraf. Ze dreigen ons steeds dat we niet mogen meewerken aan interviews. Ik ben mijn broer al verloren en heb verder niets meer te verliezen. Ik ben absoluut onschuldig en het enige wat ik wil is dat alle mensen weten dat ik onschuldig ben voordat ik geëxecuteerd word.”

Shahram Ahmadi vertelde over de martelingen door gevangenisbewakers: “De meest gruwelijke marteling waar we onder leden, was het krijgen van elektrische schokken. De lichamelijke martelingen, zoals geselen en slaan waren niet het pijnlijkst; de ergste straf voor ons was dat onze families werden bedreigd. Deze bedreiging werd door de beulen ook echt uitgevoerd. Ze arresteerden mijn broer onder bedreiging dat ze ook de rest van de familie zouden arresteren. Om ons zoveel mogelijk te kwellen hadden ze de gewoonte om in de zomer de verwarming vol aan te zetten en in de winter de airco op ijskoud.”

Terwijl de massa executie van Soennitische gevangenen wordt uitgevoerd wanneer het bloedbad van politieke gevangenen, dat plaatsvond in 1988, wordt herdacht (een afschuwelijke misdaad tegen de menselijkheid) probeert het Iraanse regime tevergeefs om de publieke opinie en de bijbehorende protesten in de hand te houden, door de mensen te terroriseren.

De tijd is rijp dat de VN Mensenrechtenorganisatie en de VN Veiligheidsraad hun zwijgen doorbreken en de misdaden van het Iraanse regime voor het VN Internationale Gerechtshof brengen. Ali Khamenei en andere leiders van het regime, moeten, samen met diegenen die de misdaden daadwerkelijk hebben begaan, voor het gerecht worden gebracht, herhaalde Maryam Rajavi.

Moedergroep in Iran roept op tot beëindigen van doodstraf

        05 augustus 2016   

De moeders van Soennitische politieke gevangenen die deze week in Iran massaal geëxecuteerd werden, hebben een verklaring afgelegd, waarin zij eerder deze week de massa-executie van hun kinderen in de Gohardasht (Rajai-Shahr) Gevangenis in Karaj in noord-west Teheran, aan de kaak stellen.

De verklaring luidt: “De opeenvolgende terechtstellingen hebben onze kinderen zonder proces, advocaat, rechtsgang of zonder met internationale wetten rekening te houden.

Ze vertellen over hun gezamenlijke verdriet om die kinderen die door het Iraanse regime zijn vermoord.

Ze zeiden: “Inde afgelopen decennia hebben veel vrouwen gerouwd om de dood van hun kinderen in het duister en in eenzaamheid. Zij vergoten tranen en niemand droogde die of troostte hen… Wij, als moeders, weten dat het lijden als gevolg van het verlies van een kind eindeloos is, of het nu sterft door een touw of geweerschot. Het lijden wordt nooit minder en de nachtmerries verlaten ons niet.”

In hun verklaring stond dat het velen van die moeders niet werd toegestaan hun kinderen te begraven, soms werd zelfs voorkomen dat zij te weten kwamen, waar het regime ze had begraven. Zij zochten naar hun kinderen die hun zo wreed ontnomen waren, maar weinigen
zijn ooit teruggevonden.

De Rouwende Moeders melden dat zij staan achter de overlevenden van de wrede straffen van het regime en hen steunen en ook degenen die zijn terechtgesteld.

Hun verklaring eindigde met de oproep om de executies een halt toe te roepen en het regime van de moellahs voor het gerecht te brengen voor hun misdaden.

De tekst luidde: “Wij roepen op om alle galgen in het hele land neer te halen en we eisen dat verantwoordelijken voor de executies terecht staan.”

Ex-political prisoner recounts memories of executed dissident

, 04 August 2016  

Handicraft produced by executed Iranian dissident Shahram Ahmadi for Atena Daemi

A former Iranian political prisoner who is still being prosecuted by the mullahs’ regime has bravely published a memoir about an executed Sunni political prisoner.

Atena Daemi, who was arrested for opposing executions and who was recently released on bail pending a review of her charges, recounts the sad tale of one of the Sunni political prisoners’ imprisonment in Iran, where executions are a daily occurrence.

Writing on her Facebook page, she speaks about the time when an interrogator came in and told her: “Good news. We also executed your Reyhaneh Jabbari”; at this point, Daemi had been in prison for just three days. Reyhaneh was hanged at the age of 26 in 2014 after seven years in prison for killing an intelligence agent who had tried to rape her.

Atena Daemi tells the horrific tale of nine Kurds who were brought to court in one February and how they were forced to hear their death sentences read a second time, just so that the court clerk could smirk directly at Daemi and Farzad Honarju as he read out the death sentence, stating that their ‘heads would roll.’

Then, she spoke of Shahram Ahmadi who was executed on August 2, in a mass execution in Iran. She said: “A week ago I received a necklace from Shahram Ahmadi and today, Shahram Ahmadi, Farzad Honarju and the rest were executed, or as the court clerk said, their ‘heads had rolled!’ How merciful Haj Agha was by letting them live until August 2nd, and executed them without the pain and suffering of a last family meeting!!!”

Of the charges levied against her, Daemi said: “They insult us by taking us to court for such measures! But I will go to court with my head held high, just like Shahram Ahmadi who went to the gallows today with his head high. I, too, am executed each time with each execution. Tomorrow I will go to court, but not to be executed and we continue to condemn killings anywhere across the globe, such as today’s massacre and the gallows.”

During Daemi’s court session, on August 3, the court claimed that she had conducted interviews and appeared nightly on satellite television.

Daemi announced that this was simply untrue but the court did not listen. Her sentence has not yet been announced.

In the case of Daemi’s father, who is also on trial, the court announced that a fine cannot be appealed and has to be paid.

Daemi mentioned that she had seen political prisoner Amir Amir Gholi in Evin Prison and that Amir Gholi was doing well.

Iran: politieke gevangenen verzoeken om halt aan executies

zondag 7 augustus 2016

Politieke gevangenen in de Gohardasht (Rajai-Shahr) Gevangenis in Karaj ten westen van Teheran hebben een open brief naar buiten gesmokkeld die is gericht aan de VN-secretaris-generaal Ban-Ki-moon en de VN-Mensenrechtenraad na de terechtstelling van ten minste 25 soennitische politieke gevangenen in deze beruchte gevangenis afgelopen dinsdag. De politieke gevangenen doen hierin een dringend beroep op de VN om te bewerkstelligen dat er geen mensen meer worden terechtgesteld in Iran.

In de brief van de politieke gevangenen staat: ‘U zult met name in de voorbije paar weken vast hebben gehoord over de executie en het ombrengen van grote aantallen mensen. Hoewel we nog niet op de hoogte zijn van het exacte aantal executies, alle deuren en ramen gesloten zijn en we niet mogen bellen, komt uit alle berichten het beeld naar voren dat het gaat om een groot aantal executies. In de gevangenis heersen strenge veiligheidsmaatregelen, en misschien worden nog vele andere gevangenen het slachtoffer van deze golf van executies.’

‘Als uw organisatie en andere internationale organen verzuimen hiertegen in het geweer te komen, zullen we geconfronteerd worden met nog veel meer executies. Met name ontbreekt het aan respect voor zelfs het minimum aan mensenrechten voor hun families (geen informatie geven, geen toestemming geven voor een laatste bezoek, verkeerde adressen verstrekken en…), en de gevangenen worden op zeer wrede wijze naar de galg geleid.’

‘Dit ging zo ver dat diverse leden van het administratieve personeel van de gevangenis er niet meer tegen konden en zeiden dat ze hiermee niets te maken hadden. Dit lijkt in veel opzichten op de methoden die werden gebruikt tijdens het ombrengen van duizenden gevangenen in 1988, nu precies 28 jaar geleden. Daarom vragen wij, de gevangenen van de Gohardasht (Rajai-Shahr) Gevangenis, u dringend actie te ondernemen om een eind te maken aan deze zeer dreigende situatie.’

De ondertekenaars van deze open brief zijn:

1. Saeed Masouri

2. Reza Akbari Monfared

3. Hassan Sadeqi

4. Shahin Zoghi-Tabar

5. Mohammad Akrami Pour

6. Amir Qaziani

7. Abolqasem Fouladvand

8. Saeed Shirzad

Hardhandige aanpak van “on-Islamitische” vrouwenkleding in Iran

 30 juli 2016

Het Iraanse regime voert de druk op kledingproductie- en distributielijnen op in een hernieuwd streven om kleding eruit te gooien die geacht worden on-Islamitisch te zijn en onverenigbaar met de fundamentalistische verordeningen van de moellahs.

Minstens vier kledingproductie- en distributie-eenheden in Isfahan, midden Iran, zijn onlangs gesloten, volgens een verslag van woensdag 27 juli, bij het Tasnim News Agency, aangesloten bij de Qods Force van de Revolutionaire Garde van het Regime.

Ebrahim Khatabakhsh, hoofd van de bond van kledingfabrikanten in Isfahan, vertelde tegen Tasnim: “Kledingproductie- en distributielijnen in Isfahan die niet voldoen aan de standaarden van de Islamitische Republiek van Iran handhaaft.”

Hij voegde er aan toe: “Enkele productie-eenheden is bevolen hun kleding aan te  passen aan de Iraans-Islamitische cultuur en standaarden. In Isfahan kun je vandaag de dag buitenlandse kleding zien die naar binnen is gesmokkeld.”

Waar hij aan toevoegt: “Een van de plannen waaraan gewerkt wordt, is het afwerken van jassen met openvallende voorkant (manteau) met patronen van ontwerpers van kledingwinkels.”

Hij zei dat er door de hele stad steekproeven worden gehouden door de zogenaamde “morele politie”. “Op dit moment worden gezamenlijke inspecties uitgevoerd in de ochtenden en middagen tot alle gebieden zijn onderzocht.”

Onlangs heeft de politie van het regime hun repressieve maatregelen tegen vrouwen in Iran opgevoerd.

Het fundamentalistische regime heeft woensdag een groep vrouwen gearresteerd vanwege fietsen in het openbaar in de noordwestelijke stad Marivan in de Iraanse provincie Oost-Koerdistan.
( on Tuesday arrested )

Het incident vond plaats op 26 juli toen een groep vrouwen van plan was om deel te nemen aan een sportief evenement waarbij gefietst werd van het Stadion Plein in het centrum naar het Zaribar Meer.

Volgens ooggetuigenverslagen benaderden onderdrukkende staatsveiligheidstroepen (politie) de vrouwen en meisjes om ze erover te informeren dat fietsen in het openbaar voor vrouwen op basis van een nieuwe richtlijn van de regering uitgesloten is en beschouwd wordt als “onwettig”.

De onderdrukkende troepen eisten dat de vrouwen en meisjes handgeschreven beloftes ondertekenden dat zij hun “schending” van fietsen in het openbaar niet zouden herhalen.

Verschillende vrouwen die protesteerden tegen de nieuwe maatregel van vrouwenhaat van het regime, werden in verzekerde bewaring gesteld, hebben getuigen gezegd. 

De Harten Van 30000 Politike Gevangenen Hielden Op Met Slaan In De Zomer Van 1988

Etnische Iraanse Azeri politieke gevangene begint hongerstaking

 30 juli 2016

De etnische Iraanse Azeri en politieke gevangene Ebrahim Nouri ging deze week in hongerstaking in de Ahar-Gevangenis, in het noordwesten van Iran, aldus lokale berichten.
Hij schreef een brief met daarin de aankondiging dat hij zijn hongerstaking zou beginnen op donderdag 28 juli.
Hij schreef: "Tot nu toe heb ik de legale weg bewandeld in mijn strijd sinds mijn arrestatie. Helaas, door het uitblijven van juridisch-wettelijke gevolgen moet ik nu overgaan tot een politieke strijd, naast mijn juridisch-wettelijk optreden. Daarom zal ik, om onze legitieme rechten te bereiken en daarbij het juiste resultaat te bereiken, in hongerstaking gaan en ik zal mijn protest niet afbreken, ook al zou ik erdoor sterven.”
Ebrahim Nouri werd gearresteerd en naar de gevangenis in Ahar overgebracht op 17 juli. Hij werd ervan beschuldigd deelgenomen te hebben aan een samenscholing, samenzwering tegen de nationale veiligheid, propaganda tegen het regime en aanmoediging van protesten.
Duizenden etnische Iraanse Turken (Azeris) in verschillende steden, waaronder Teheran, Tabriz, Orumiyeh, Zanjan, Ahar, Khoy en Ardebil protesteerden dinsdag en donderdag van afgelopen week tegen de laatdunkendheid tegenover Azeris in de staatsmedia.

De demonstraties werden geprovoceerd door de publicatie van negatieve uitspraken in de staatmedia over de grootste etnische minderheid van Iran. De editie van de staatskrant Tarhe-No (nr 868) van 20 juli had een beledigend artikel over etnische Iraanse Azeris gepubliceerd.

Politieke gevangene onthult beperkingen en onderdrukking in Iraanse gevangenis

        27 juli 2016

Een Iraanse politieke gevangene, die tot voor kort in hongerstaking was in Teherans beruchte Evin Gevangenis, heeft een  verklaring afgelegd, waarin zij details geeft van de repressieve aard van Iraanse gevangenissen.

Narges Mohammadi, 44 jaar, stelde weer dat de kangoeroe rechtbanken van het regime politieke gevangenen zware straffen opleggen: familieleden van elkaar scheiden, eenzame opsluiting afdwingen en het bieden van ontoereikende levensomstandigheden.

Haar boodschap, die verscheen op 23 juli, luidde: “Ik protesteer tegen de onderdrukking en de beperkingen voor de gevangenen. Deze beperkingen en niet aflatende druk worden uitgevoerd zodra de beschuldigde persoon eenzaam wordt opgesloten. Dit is een typisch voorbeeld van psychologische foltering.”

Zij onthult dat het vrouwelijke gevangenen niet wordt toegestaan gebruik te maken van de telefoon op hun afdeling, ondanks het feit dat twee-derde van de gevangenen moeder is en ze legt uit hoeveel verdriet ze heeft om haar kinderen, die nu Iran ontvlucht zijn en hoezeer zij wenst dat ze weer met hen zou kunnen spreken.

In de brief staat: “Mijn lieve kinderen, Kianan en Ali,  zijn op 16 juli 2015 uit Iran weggegaan.”

Zij voegt eraan toe, dat zij een hongerstaking is begonnen op 27 juni 2016, omdat het haar niet werd toegestaan per telefoon met haar kinderen te spreken.

Haar hongerstaking was ook uit protest tegen de schending van mensenrechten waar politieke gevangenen onder lijden en tegen de dubbele onderdrukking van vrouwen en moeders.

In de beruchte Evin Gevangenis op de afdeling van de politieke gevangenen, legt Mahammadi uit, dat sommige ouders tegelijkertijd vast zitten, waardoor hun kinderen zonder verzorger achterblijven.

Zij voegt eraan toe: “In de tussentijd is voor het gehele land schaamteloos zichtbaar welke absolute striktheid voor de politiek-ideologische gevangenen geldt.”

Zij heeft haar hongerstaking beëindigd nadat men haar tenslotte had toegestaan met haar kinderen te bellen, maar zij heeft gezegd dat zij nooit zal ophouden met haar protesten voor mensenrechten in Iran.

Zij zei: ”De Iraanse autoriteiten beseffen maar al te goed dat de erkenning van mensenrechten in Iran een serieuze eis vormt… mensenrechten zijn geen abstract concept; integendeel, zij zijn vervlochten met de idealen van de Iran als natie en ingeval van schending of verwaarlozing zullen de mensen hun ontevredenheid uiten.”

In september in 2011, werd Mohammadi, advocaat van beroep, aanvankelijk onder meer veroordeeld tot 11 jaar gevangenisstraf vanwege “handelen tegen de nationale veiligheid” en “propaganda tegen de staat”. In maart 2012 werd haar straf teruggebracht naar zes jaar en drie maanden later werd zij op borgtocht vrijgelaten.

In mei 2016 werd zij, ondanks zorgen over haar tanende gezondheid, opnieuw gearresteerd om de rest van haar straf uit te zitten.

In mei 2016, terwijl zij vast zat, heeft het zogenaamde “revolutionair hof” in Teheran haar veroordeeld tot nog eens16 jaar achter de tralies.

De kangoeroe rechtbank van de moellahs bevond Mohammadi schuldig aan het oprichten en leiden van een beweging die campagne voert voor de afschaffing van de doodsstraf.

Vrouwen in Iran gearresteerd vanwege fietsen in het openbaar

        27 juli 2016

Archief foto

Het fundamentalistische regime van Iran heeft dinsdag een groep vrouwen gearresteerd vanwege fietsen in het openbaar in de noordwestelijke stad Marivan, in de Iraanse provincie Oost-Koerdistan.

Het incident vond plaats op 26 juli toen een groepje vrouwen van plan was om deel te nemen aan een sportief evenement waarbij gefietst werd van het Stadion Plein in het centrum naar het Zaribar Meer.

Volgens ooggetuigenverslagen benaderden onderdrukkende staatsveiligheidstroepen (politie) de vrouwen en meisjes om ze erover te informeren dat fietsen in het openbaar voor vrouwen op basis van een nieuwe richtlijn van de regering uitgesloten is en beschouwd wordt als “onwettig”.

De onderdrukkende troepen eisten dat de vrouwen en meisjes handgeschreven beloftes ondertekenden dat zij hun “schending” van fietsen in het openbaar niet zouden herhalen.

Verschillende vrouwen die protesteerden tegen de nieuwe maatregel van vrouwenhaat van het regime, werden in verzekerde bewaring gesteld, hebben getuigen gezegd.