29 september
2016
Mehdi Fathi, een wiskundeleraar in
Sanandaj (noordwest Iran) heeft (in een brief die werd gepubliceerd op sociale
media) uitgelegd in wat voor tragische conditie de scholen in het land zich
bevinden. Nu volgen stukjes vanuit deze brief:
“Minder dan 5 maanden nadat de oude en
vervallen muren van een school (in de provincie Sistan en Baluchistan)
instortten op het hoofd van de toegewijde leraar Hamid Reza Gangouzehi,
vernamen we dat opnieuw in Sistan and Baluchistan de vervallen muren en deuren
van een school zijn ingestort bovenop een 5 jaar oud schoolmeisje Fariba
Chardivari. Ze ging met veel enthousiasme, samen met leeftijdsgenootjes, naar
school om haar boeken te halen. Ze speelden dat ze konden vliegen door aan de
open en dicht zwaaiende schooldeur te gaan hangen …”
“Zelfs de schoolmuren in Sistan en
Baluchistan en in de meeste andere verarmde gebieden in Iran, zijn het onrecht
op het terrein van educatie helemaal zat en kunnen niet langer het gewicht
dragen van de deuren en de ramen, laat staan het gewicht van een paar
schoolkinderen die aan een deur hangen om een spel te spelen.”
“De zware ijzeren deur, die op zich al
te zwaar was voor de totaal vervallen schoolmuur om te dragen, stortte in,
samen met de kolom ernaast, bovenop de hoofdjes van de kinderen, die aan het
dromen en aan het spelen
waren. Dit kost één meisje het leven en 3 moeten naar
het ziekenhuis. Dit maakt duidelijk dat deze scholen aan het eind van hun
“leven” zijn en dat ze moeten worden gesloopt. We moeten een oplossing vinden
voor deze gebieden die van alle middelen verstoken zijn.”
“Woorden schieten tekort en we weten
niet hoe en op welke wijze we de autoriteiten duidelijk kunnen maken hoe urgent
en verschrikkelijk desastreus de situatie rond de scholen is en wanneer ze
uiteindelijk zullen ingrijpen. Welke rampen zijn er nog nodig voordat de elite
tot zichzelf komt en gaat zorgen voor de schoolkinderen in zulke barre
omstandigheden?”
“Zelfs de schoolmuren schreeuwen het uit
en benemen op brute wijze het leven van leraren en schoolkinderen om een omslag
te forceren in de maatschappij en de op eigen voordeel uit zijnde autoriteiten,
die hun eigen belangen boven de belangen van het volk stellen. Maar duizenden
voorvallen zoals deze zullen hun slapende geweten niet wekken...”
“Hoe kunnen we verwachten dat, na deze
ongelukken, studenten blij kunnen zijn terwijl ze de helft van hun dagen moeten
doorbrengen in angst en vrees? En hoe kunnen we verwachten dat leraren, die
toch als uitgangspunt geen zorgen zouden moeten hebben, goed les kunnen geven
terwijl de muren op instorten staan? Hoe moeten ze zich concentreren als het
plafond van een lokaal ieder moment naar beneden kan komen?”
“Meneer de President, dhr. Fanny, en fervente
vertegenwoordigers van het parlement: het is hier niet Gaza, noch Iraq, noch
Syrië… Er is geen oorlog, er zijn geen explosies en geen zelfmoordterroristen
die de dood van schoolkinderen en leraren veroorzaken. Hier in Sistan en
Baluchistan hebben de schoolmuren de taak van ISIS overgenomen, namelijk het
één voor één nemen van de levens van schoolkinderen en leraren. En wij maar
bezig zijn met geavanceerd militair materieel om dit volk en dit land te
verdedigen....”
Mehdi Fathi – wiskundeleraar in district
1 in Sanandaj
No comments:
Post a Comment